Η περσινή χρονιά για τον ελαιώνα της Χαλκιδικής αποδείχθηκε καταστροφική και αυτό σίγουρα δεν αποτελεί είδηση.
Καρποί δεν υπήρξαν στα δέντρα, κάτι που οφειλόταν στις κλιματικές συνθήκες και όλη η ελαιοκομική κοινότητα του νομού το αποδέχθηκε.
Βέβαια, όσοι είχαν καρπό στα δέντρα τους, βγήκαν κατά κάποιο τρόπο κερδισμένοι, αφού οι τιμές εκτοξεύτηκαν στα 2 ευρώ για κάθε κιλό, για όλα τα μεγέθη, αφού το προϊόν ήταν εξαιρετικά περιορισμένο.
Φέτος τα πράγματα όμως είναι τελείως διαφορετικά. Οι τιμές ανακοινώθηκαν από τις μεταποιητικές εταιρείες και οι αριθμοί δεν φαίνεται να άρεσαν στους παραγωγούς.
Ενδεικτικό είναι ότι η τιμή κιλού για τα έως 110 τεμάχια, δηλαδή το μεγαλύτερο μέγεθος ελιάς, έφτασε μετά βίας το 1,5 ευρώ και στη συνέχεια οι τιμές πέφτουν μαζί με τα μεγέθη για να φτάσουμε στα 75 λεπτά του ευρώ για τα έως 200 τεμάχια, που είναι και το μικρότερο μέγεθος.
Φυσικά τα μεγάλα μεγέθη οι παραγωγοί φέτος τα ψάχνουν με… το κιάλι, αφού η «μέτρια έως καλή χρονιά», όπως χαρακτηρίστηκε αυτή που διανύουμε, είχε το στίγμα της κλιματικής κρίσης.
Οι καρποί, αν και αρκετοί, στην = πλειοψηφία τους εμφάνισαν μικροκαρπία, απόρροια της λειψυδρίας που υπήρξε και έφτασε σε οριακά επίπεδα γεωτρήσεις σε πολλές περιοχές.
Το κόστος παραγωγής την ίδια ώρα έχει ανέλθει σε δυσθεώρητα ύψη για πολλούς καλλιεργητές, που ίσως να ξεπερνά και τα 800 ευρώ ανά στρέμμα όπως έχει δείξει έρευνα του ΓΕΩΤΕΕ, ειδικά για όσους ασχολούνται με βιολογική καλλιέργεια.
Ερωτηματικά και υπόνοιες
Η ανακοίνωση των τιμών από τους μεταποιητές έφερε αντιδράσεις. Χαρακτηριστική ήταν άλλωστε η κίνηση ενός παραγωγού που πέταξε έξι τόνους ελιές στον δρόμο για να δείξει την απόγνωσή του.
Τα νούμερα του εμπορίου όμως φαίνεται πως έχουν φέρει σε σημείο… οργής τους αγρότες στη Χαλκιδική.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Επιτραπέζιας Ελιάς όπου τονίζεται πως «η Επιτραπέζια Ελιά το πρώτο εξαγώγιμο αγροτικό προϊόν της χώρας μας με αυξητικές τάσεις σε ποσότητα και σε συνάλλαγμα. Είναι δυνατόν οι παραγωγοί να είναι δυσαρεστημένοι. Γιατί δεν έχουν λογικό κέρδος;
» Κύριοι της μεταποίησης συνεργάτες των παραγωγών σας ενημερώνουμε ότι ο πρωτογενής τομέας της επιτραπέζιας Ελιάς δεν θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι από τη δουλειά μας. Απαιτούμε όμως να ζήσουμε αξιοπρεπώς τις οικογένειες μας να μπορούμε να πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας και όχι να δουλεύουμε και να έχουμε χρέη».
» Στις τάξεις των καλλιεργητών πάντως οι ψίθυροι για κινήσεις που δείχνουν αισχροκέρδεια όλο και πληθαίνουν. Αυτό βέβαια για να αποδειχθεί θα πρέπει να φανούν και οι τιμές με τις οποίες θα διακινηθεί το προϊόν και πόσο θα κοστίσει όταν ολοκληρώσει την περίφημη διαδρομή «από το χωράφι στο ράφι».
Επενδύσεις που δεν έπιασαν τόπο και το «δόγμα του σοκ»
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Βιολογικής Ελιάς Ολύνθου Biolivia Δημήτρη Ευαγγελινό, η συγκεκριμένη συμπεριφορά των εμπόρων τέτοια εποχή δεν είναι καινούργια.
«Υπήρξαν εποχές, δεκαετίες πριν, που πουλούσαμε προϊόν για 400 δραχμές το κιλό», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Όπως λέει, «είναι δύσκολο να υπάρχει βιωσιμότητα για την ελιά στη Χαλκιδική όταν πουλάμε σε τέτοιες τιμές. Η κλιματική κρίση έχει οδηγήσει πολλούς από εμάς, ειδικά τους βιοκαλλιεργητές, να προχωρήσουμε σε επενδύσεις ώστε να μπορούμε να συνεχίσουμε τη δραστηριότητά μας. Εάν πουλάμε ίσα ίσα για να βγάζουμε τα έξοδά μας ή να μπαίνουμε και μέσα δεν υπάρχει νόημα».
Όσο για τις τιμές και πού τελικά θα έφταναν, όπως λέει, για πολλούς θυμίζει «το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου».
Οι έμποροι, όπως αναφέρουν πληροφορίες, λειτούργησαν και φέτος με τη λογική του «σοκ και δέος». Η ανομβρία, που έκανε την εμφάνισή της από τον Απρίλιο, ήταν αρκετή για να κυκλοφορήσουν φήμες ότι στο μεγάλο μέγεθος η τιμή μπορεί να φτάσει το 1,10 ευρώ το κιλό, κάτι που σημαίνει πως το 1,5 ευρώ θεωρείται το «μη χείρον βέλτιστον».
Όλα αυτά σε μια χρονιά που η συγκομιδή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη αλλά ποιοτικά φαίνεται να έχει επηρεαστεί, καθώς το 30% με 40% του τονάζ στη Χαλκιδική δείχνει να μην πηγαίνει για μεταποίηση βρώσιμης ελιάς Χαλκιδικής αλλά όπως όλα δείχνουν θα πάρει τον δρόμο του ελαιοτριβείου ή θα ακολουθήσει τη μεταποίηση «ισπανικού τύπου», που δίνει φθηνότερο προϊόν βρώσιμης ελιάς.
Πηγή: voria.gr
