Περαιτέρω μείωση τιμών στο ελαιόλαδο προβλέπεται από το φθινόπωρο, καθώς οι εκτιμήσεις για την επόμενη σοδειά που ξεκινά τον Νοέμβριο είναι καλές. Αν, λοιπόν, δεν σημειωθεί κάποιο ακραίο καιρικό φαινόμενο, τότε η κρίση του ελαιολάδου ενδεχομένως να φτάσει στο τέλος της, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε γειτονικές μεσογειακές χώρες, όπως η Ισπανία, όπου η παραγωγή προβλέπεται να είναι πάνω από 1εκατ. τόνοι, από 700.000 τόνους πέρσι
«Πέρσι είχαμε περίπου 150.000 τόνους, φέτος ευελπιστούμε να ξεπεράσουμε τους 200.000, αν και ακόμη είναι νωρίς για να μιλήσουμε με σιγουριά», σημειώνει στην «Κ» ο Γιώργος Οικονόμου, γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως Ελαιολάδου.
Από το ιστορικά υψηλό 9,5 ευρώ/λίτρο πριν από το καλοκαίρι, τώρα τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα πωλούνται από τους παραγωγούς 7 ευρώ το λίτρο.
Οπως σημειώνει, παρότι υπήρξε μία μερίδα παραγωγών που έχει διατηρήσει αποθέματα από πέρσι πιστεύοντας πως οι τιμές θα παραμείνουν στο ίδιο επίπεδο, εντέλει αυτό δεν συνέβη, καθώς από το ιστορικά υψηλό 9,5 ευρώ/λίτρο πριν από το καλοκαίρι, τώρα τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα πωλούνται από τους παραγωγούς 7 ευρώ το λίτρο.
Με αρκετούς παραγωγούς να εκτιμούν πως η τιμή μπορεί να πέσει και 6 ευρώ/λίτρο το επόμενο διάστημα, το ερώτημα είναι πώς θα διαμορφωθούν οι παράγοντες που θα επηρεάσουν τη ζήτηση και την προσφορά.
Μειωμένη κατά 40% η κατανάλωση
Στην εξίσωση μπαίνει άλλωστε και η αλλαγή στις συνήθειες του κοινού ως επακόλουθο των υψηλών τιμών, που είχαν ως αποτέλεσμα η κατανάλωση ελαιολάδου να μειωθεί παγκοσμίως κατά 40%, σύμφωνα με τον Μανώλη Γιαννούλη, πρόεδρο της Εθνικής Διαπραγματευτικής Οργάνωσης Ελαιολάδου.
«Η τάση αυτή δεν θα αναστραφεί από τη μία στιγμή στην άλλη. Αν δηλαδή κάποιος έβαζε 50 γραμμάρια στη σαλάτα του και πλέον βάζει 30, δεν θα επιστρέψει κατευθείαν στην παλιά του συνήθεια», σημειώνει ο κ. Γιαννούλης προσθέτοντας πως ναι μεν η μείωση της τιμής του προϊόντος είναι φυσικό επακόλουθο εφόσον αυξάνεται η παραγωγή, αλλά η επαναφορά του καταναλωτή στις προηγούμενες συνήθειες απαιτεί χρόνο.
«Η αγωνία δεν είναι η επάρκεια προϊόντος, τι θα βάλουμε στα μπουκάλια μας δηλαδή, όπως ήταν πέρσι. Φέτος η αγωνία είναι αν θα πωληθεί το προϊόν. Οσο το προϊόν δεν θα πωλείται, θα υπάρχει περαιτέρω μείωση τιμής, απώλειες για εμπλεκομένους και συμφέρον για τον καταναλωτή», εκτιμά ο κ. Γιαννούλης.
Αντιστροφή ρόλων
Το σίγουρο είναι πως η μείωση των τιμών αλλά και οι εκτιμήσεις για μία καλή παραγωγή θα αλλάξουν τους ρόλους μεταξύ αγοραστών και πωλητών, καθώς, σύμφωνα με τον κ. Γιαννούλη, «την προηγούμενη διετία οι αγοραστές ζητούσαν από τους παραγωγούς εναγωνίως λάδι, ενώ από την πλευρά τους οι πωλητές ανέμεναν μέχρι να αυξηθούν κι άλλο οι τιμές. Τώρα στόχος των πωλητών είναι να πουλήσουν πριν πέσει περαιτέρω η τιμή, ενώ οι αγοραστές θα αναμένουν για φθηνότερο προϊόν».
Σε κάθε περίπτωση, οι δύο μήνες που μεσολαβούν μέχρι τη φετινή συγκομιδή είναι κρίσιμοι, καθώς ήδη, σύμφωνα με τον κ. Οικονόμου, η ανομβρία σε Κρήτη και Πελοπόννησο, που είναι το 50% της συνολικής παραγωγής ελαιολάδου, αποτελεί έναν ορατό κίνδυνο.
Ασύμφορες καλλιέργειες
Μιλώντας στην «Κ» ο αντιπρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μολάων – Πακίων, Ηλίας Σταθάκης, λέει πως θεωρεί ότι η σοδιά του δεν θα έχει μεγάλη διαφορά σε σχέση με πέρσι εξαιτίας του καύσωνα και της έλλειψης νερού.
«Στην περυσινή σοδειά παραγάγαμε 300 τόνους ελαιόλαδο, φέτος εκτιμούμε πως θα κυμανθούμε γύρω στους 400 τόνους, ενώ πριν από την κρίση του ελαιολάδου βγάζαμε 700 τόνους το χρόνο. Ωστόσο για ακόμη μία φορά φαίνεται πως η τοπική ποικιλία δεν “προχώρησε” όπως έπρεπε εξαιτίας της έλλειψης βροχοπτώσεων και των παρατεταμένων καυσώνων», σημειώνει ο ελαιοπαραγωγός.
Βλέποντας τις τιμές να πέφτουν, το πότισμα να διπλασιάζεται σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και τα μεροκάματα για ελαιοκομιδή να αυξάνονται, ο κ. Σταθάκης θεωρεί πως η νότια Πελοπόννησος στο μέλλον θα είναι ασύμφορη για καλλιέργεια.
«Παλιά στα 100 κιλά καρπό βγάζουμε 25 κιλά λάδι, τώρα το λάδι είναι λιγότερο. Επίσης, εκεί που ποτίζαμε κάθε 20 ημέρες, τώρα ποτίζουμε κάθε εβδομάδα, ενώ τα μεροκάματα έχουν φτάσει τα 50-60 ευρώ την ημέρα. Η καλλιέργεια της ελιάς γίνεται πιο ασύμφορη χρόνο με τον χρόνο», καταλήγει.
Πηγή: kathimerini.gr
