Με ανάρτηση στο facebook, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου αναφέρεται στο αδιανόητο συμβάν στους δρόμους της συμπρωτεύουσας, που οδήγησε στη δολοφονία ενός νέου μόλις δεκαεννέα ετών και υπογραμμίζει ότι «επαναφέρει, με τον πιο τραγικό τρόπο, τα ανησυχητικά ερωτήματα ενός, δυστυχώς, διαχρονικού φαινομένου: πώς επιτρέψαμε να μετατραπεί ο χώρος του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα σε πεδίο εκδήλωσης του πιο ακραίου μίσους, των πιο βάναυσων, πρωτόγονων ενστίκτων;».
Παράλληλα, η Πρόεδρος θέτει ένα ακόμη ερώτημα: «Πώς ανεχόμαστε να γίνονται οι δρόμοι, τα πάρκα, οι πλατείες μας σκηνικό βιαιοτήτων ανάμεσα σε αντίπαλες συμμορίες, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών; Και, το πιο σημαντικό όλων: μέσα από ποιες διαδικασίες κατέληξε να γίνει η βία ο μόνος τρόπος έκφρασης μιας μερίδας νέων με προβλήματα κοινωνικής ένταξης, αισθήματα περιθωριοποίησης, αντιλήψεις ακραίου αρνητισμού, φόβους για ένα ακυρωμένο μέλλον;».
Τέλος, υπογραμμίζει ότι «οφείλουμε όλοι να σκεφτούμε και να δράσουμε σήμερα κιόλας, χωρίς καθυστέρηση. Ας μη γίνει η κτηνωδία που εκτυλίχθηκε στη Θεσσαλονίκη, και που στοίχισε τη ζωή ενός νέου και τον τραυματισμό άλλων δύο, ένα ακόμη επεισόδιο στην προϊούσα μετατροπή της κοινωνικής ζωής σε αρένα αντιπαλοτήτων, μισαλλοδοξίας, εχθροπάθειας, και, εν τέλει, φονικής απανθρωπιάς».
Ειδικότερα στην ανάρτησή της η κ. Σακελλαροπούλου αναφέρει:
«Ό,τι κι αν αισθανθεί κανείς για τη δολοφονία ενός νέου μόλις δεκαεννέα ετών στη Θεσσαλονίκη επειδή η ομάδα του δεν άρεσε στους σφαγιαστές του, αποτροπιασμό, θλίψη, οργή, όσο κι αν στα λόγια το έγκλημα θα καταγγελθεί και η τιμωρία των ενόχων θα απαιτηθεί, το τραύμα που προκαλεί στην κοινωνία μια τέτοια πράξη θα παραμείνει ανοιχτό όσο ευνοείται η οπαδική εξαλλοσύνη και ο χουλιγκανισμός και, κυρίως, όσο καλλιεργείται ως δείγμα ανδρισμού η βαρβαρότητα και η βία εντός και εκτός γηπέδων. Το αδιανόητο συμβάν στους δρόμους της συμπρωτεύουσας επαναφέρει, με τον πιο τραγικό τρόπο, τα ανησυχητικά ερωτήματα ενός, δυστυχώς, διαχρονικού φαινομένου: πώς επιτρέψαμε να μετατραπεί ο χώρος του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα σε πεδίο εκδήλωσης του πιο ακραίου μίσους, των πιο βάναυσων, πρωτόγονων ενστίκτων; Πώς ανεχόμαστε να γίνονται οι δρόμοι, τα πάρκα, οι πλατείες μας σκηνικό βιαιοτήτων ανάμεσα σε αντίπαλες συμμορίες, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών; Και, το πιο σημαντικό όλων: μέσα από ποιες διαδικασίες κατέληξε να γίνει η βία ο μόνος τρόπος έκφρασης μιας μερίδας νέων με προβλήματα κοινωνικής ένταξης, αισθήματα περιθωριοποίησης, αντιλήψεις ακραίου αρνητισμού, φόβους για ένα ακυρωμένο μέλλον; Οφείλουμε όλοι να σκεφτούμε και να δράσουμε σήμερα κιόλας, χωρίς καθυστέρηση. Ας μη γίνει η κτηνωδία που εκτυλίχθηκε στη Θεσσαλονίκη, και που στοίχισε τη ζωή ενός νέου και τον τραυματισμό άλλων δύο, ένα ακόμη επεισόδιο στην προϊούσα μετατροπή της κοινωνικής ζωής σε αρένα αντιπαλοτήτων, μισαλλοδοξίας, εχθροπάθειας, και, εν τέλει, φονικής απανθρωπιάς».
Με πληροφορίες από typothes.gr
