Ελληνικά εκκλησάκια θα βρεις στην άκρη του γκρεμού, δίπλα στο κύμα, σε πλατείες, στα βράχια, κρυμμένα μέσα στα βουνά…. Κάποια από αυτά δεν γίνεται να μην σε εντυπωσιάσουν ακόμη και από την όψη τους.
Όπως για παράδειγμα το ξωκλήσι του Αγίου Ελευθερίου πίσω από τον Τσουκαλά, κρυμμένο στην αγκαλιά της όμορφης ελληνικής φύσης που σήμερα είχε συντροφιά τα χιόνια που έπεσαν αποβραδίς.
Ένα ξωκλήσι κυριολεκτικά κρυμμένο στην απόλυτη σιωπή της φύσης. Μια μικρή φωλιά της ανθρώπινης πίστης μια ώρα περίπου περπάτημα από τον Πολύγυρο.
Χτίστηκε την περίοδο της τουρκοκρατίας, κάηκε στη μεγάλη φωτιά των πλαϊνών του Πολυγύρου το 1944 αλλά οι Πολυγυρινοί το ξαναέχτισαν στην τωρινή του θέση, σχεδόν δίπλα στο παλιό ναό.
Μας αξίωσε να επισκεφτούμε σήμερα τον Άη Λευτέρη, ανήμερα της εορτής του και να αντικρίσουμε τις όμορφες εικόνες μέσα στο χιόνι.
Σε αυτό το μικρό προσκυνητάρι μέσα στο βουνό αφουγκράζεσαι μόνο το αγίασμα να τρέχει δίπλα στο ξωκλήσι και μυρίζεις τον νοτισμένο με υγρασία και λιβάνι αέρα….νιώθεις την θαλπωρή που σου χαρίζει η μικρή ξυλόσομπα στον προθάλαμο του ναού….στέκεσαι αμίλητος και πραγματικά αγκαλιάζει η ψυχή σου.
Προστάτης των εγκύων ο Άγιος Λευτέρης και πολλές γυναίκες επικαλούνται τη βοήθειά του και ακουμπούν το εικονισματάκι του Αγίου πάνω τους. “Αϊ-Λευτέρη, λευτέρωσέ με” απευθύνονται στον Αγιο προστάτη για να έχουν μια καλή γεννά και ποτέ τη μέρα της γιορτής του, δεν πιάνουν βελόνα στα χέρια τους.
*Κείμενο – φώτο: Ιωάννης Σφυρής
Ακολουθήστε το Νέα Μουδανιά Blog στο Google News και μάθετε πρώτοι
όλες τις ειδήσεις της Χαλκιδικής
