Η Ιερά Μητρόπολις Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου πανηγύρισε σεμνομεγαλόπρεπα την ιερά μνήμη της Αγίας Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης στο μεγαλώνυμο Προσκύνημά Της στη Ρεντίνα, δίπλα στην Κοινότητα του Μοδίου, που ο Μακεδονικός Λαός έχει ανυψώσει ιστορικό θυσιαστήριο στη χάρη Της, στις και 16 και 17 μηνός Ιουλίου τ.έ.
Από τα μέσα του 18ου αιώνος μαρτυρείται η λειτουργία του πανέμορφου αυτού Παρεκκλησίου, ενός μεταβυζαντινού κοσμήματος που σφραγίζει την όλη πνευματική και ιστορική διαδρομή του Τόπου.
Την παραμονή της εορτής εψάλη Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του επιχωρίου Μητροπολίτου κ. Θεοκλήτου, ο οποίος πλαισιώθηκε από πλειάδα Κληρικών από την Ιερά του Μητρόπολη και τις πέριξ όμορες Ιερές Μητροπόλεις.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Παν. Αρχιμ. π. Ιγνάτιος Ριγανάς, που γλαφυρότατα ανεφέρθη στο φοβερό μαρτύριο της 15χρονης Μεγαλοπαρθενομάρτυρος, η οποία έζησε επί Κλαυδίου Καίσαρος, ήταν θυγατέρα Ιερέως των Ειδώλων και ανετράφη και μαρτύρησε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, την οποία πότισε με το αίμα Της το 270 μ.Χ.
Του Όρθρου και της λαμπρής Θείας Λειτουργίας προέστη και πάλι ο Σεβ. Ιερισσού, ενώ το ιερό αναλόγιο τίμησε με την τέχνη του, ο μαΐστορας της βυζαντινής μουσικής και μαθητής του Διακο-Διονύση Φιρφιρή του Αγιορείτου, κ. Ιωάννης Χασανίδης, συμπαραστατούμενος από πλειάδα καλλικέλαδων μαθητών του.
Ο Λαός του Θεού με το παραπάνω τίμησε την Αγία, υπερπληρώνοντας τον Ναό και τον προαύλειο χώρο του με επικεφαλής τους Βουλευτές Β’ Θεσσαλονίκης κ.κ. Σάββα Αναστασιάδη και Δημήτριο Βαρτζόπουλο, τον Δήμαρχο Βόλβης κ. Διαμαντή Λιάμα, τους Αντιδημάρχους κ.κ. Αθανάσιο Κυριάκου και Νικόλαο Πανταζίδη, τον Αντιδήμαρχο Πολυγύρου κ. Χρήστο Κομπόγιαννο, τον Πρόεδρο του ΟΠΑΠ κ. Δημήτριο Πασσιά, την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Βόβλης κα Κυριακή Τσουραλάκη, τον τοπικό Πρόεδρο κ. Αθανάσιο Κωστούδη, τον Διοικητή της Α’ Ταξιαρχίας Καταδρομών – Αλεξιπτωτιστών Ρεντίνας Ταξίαρχο κ. Κωνσταντίνο Αλεξάκη, υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., κ.α.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του μίλησε για την ανάγκη της παρουσίας Αγίων ανθρώπων μέσα στην Εκκλησία διαχρονικά, χαρακτηρίζοντας την Εκκλησία στείρα όταν στερείται Αγίων!
Εστίασε για να στηρίξει τη θέση αυτή στο κήρυγμα του πρωτοκορυφαίου Αποστόλου Πέτρου που διδάσκει: «…κατά τον καλέσαντα υμάς άγιον και αυτοί άγιοι εν πάση αναστροφή γενήθητε…» (Α’ Πετρ., α’ 15), δηλαδή, «…σύμφωνα με το παράδειγμα του Αγίου Θεού, που σας εκάλεσε, γίνετε και σεις άγιοι, σε κάθε περίπτωση και σε κάθε τρόπο της συμπεριφοράς σας…».
Με άλλα λόγια, είπε ο Δεσπότης, οι Χριστιανοί είναι άγιοι κατά την κλίση τους και μπορούν να ονομάζονται άγιοι, μόνο και μόνο επειδή είναι αποδέκτες της αγιότητας του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όταν βέβαια είναι αποδέκτες της!
Ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας εμφαντικότατα θα πει: «Άγιοι καλούνται οι πιστοί, εξ αιτίας Εκείνου, του Αγίου δηλαδή, Του Οποίου κοινωνούν το Άγιο Σώμα και το Άγιο Αίμα».
Αυτό σημαίνει ότι ο αγιασμός δεν είναι κατόρθωμα της ανθρώπινης αρετής, όπως εσφαλμένα διδάσκει η Παπική Εκκλησία.
Τον αγιασμό τον έχουμε από Εκείνον, και εξ αιτίας Εκείνου που και στον Σταυρό ανέβηκε και στον τάφο μπήκε για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους!
Και κατέληξε ο ομιλητής: «Ωρισμένοι σημερινοί Χριστιανοί, Κληρικοί ή Λαϊκοί από ‘μας, νομίζουμε ότι έχει ανάγκη από ‘μας η Εκκλησία για να τη σώσουμε! Ούτε λίγο, ούτε πολύ περιφέρουμε την … “αγιοσύνη” μας σε Ανατολή και Δύση, νομίζοντας ότι κάνουμε έργο Θεού! Και δεν καταλαβαίνουμε ότι η Εκκλησία σώζει, ότι η Εκκλησία είναι Αγία, γιατί Άγιος από τη φύση Του, υπαρξιακά δηλαδή και οντολογικά, είναι μόνο ο Θεός, μόνο ο Χριστός, που το Σώμα Του και το Αίμα Του σώζει! Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, Χριστός ο Κύριος, είναι Αυτόφωτος, η Σελήνη φωτίζει αργυρά τα βράδια μας, αλλά είναι ετερόφωτη, επειδή λαμπρύνεται από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης! Η ίδια δεν είναι το Φως, αλλά αντανακλά το Φως. Και οι Άγιοι δεν είναι το Φως, δεν είναι ο Χριστός, αλλά κατά τον Συμεών τον Θεολόγο, αντανακλούν το Φως, καθρέφτες είναι μέσα στους οποίους αντανακλάται του Χριστού το Φως, η Αγιότητά Του!».
Πηγή: romfea.gr
