City train στη δυτική Θεσσαλονίκη και θαλάσσια συγκοινωνία: «Ανέκδοτα» ή έργα;

Η καλή πρόθεση υπουργείου και φορέων να υλοποιηθούν αυτά τα έργα δεν αμφισβητείται. Το ζητούμενο όμως είναι η αποτελεσματικότητα και η βιωσιμότητα

Δυο έργα της Θεσσαλονίκης, που έρχονται από το… μακρινό παρελθόν αναμοχλεύει το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, σε μια ύστατη ίσως προσπάθεια να υλοποιηθούν κάποτε, καθώς η βούληση να υλοποιηθούν βρίσκει μεν σύμφωνη την τοπική κοινωνία, πλην όμως μέχρι σήμερα δεν προχώρησαν με τον τρόπο που έπρεπε, με αποτέλεσμα να έχουν καταντήσει «ανέκδοτα».

Σε κοινό τους άρθρο στο ηλεκτρονικό περιοδικό του ΤΕΕ/ΤΚΜ, ο πρόεδρος και ο διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Συγκοινωνιακού Έργου Θεσσαλονίκης (ΟΣΕΘ), Γιάννης Καλογερούδης και Γιάννης Τόσκας, παρουσίασαν τον σχεδιασμό που γίνεται για τον δυτικό προαστιακό σιδηρόδρομο (city train) και για τη θαλάσσια συγκοινωνία.

Επειδή έχω αναφερθεί και στα δυο έργα πολλές φορές στο παρελθόν, αφού λόγω επαγγέλματος παρακολουθώ την εξέλιξή τους, νιώθω μέχρι σήμερα μεγάλη απογοήτευση όχι μόνο με τους κατά καιρούς αρμόδιους, αλλά και με τον εαυτό μου, που σε αναρίθμητα ρεπορτάζ αναπαρήγαγα (ως όφειλα) τις κενές περιεχομένου εξαγγελίες τους.

Ωστόσο, όπως και οι περισσότεροι πολίτες που ενδιαφέρονται να γίνονται τα έργα και να υλοποιούνται οι προτάσεις, που αναβαθμίζουν τη Θεσσαλονίκη και δεν είναι οπαδοί του μηδενικού έργου, πάντα θέλω να κρατώ ανοιχτό το παράθυρο της ελπίδας ότι κάποια στιγμή θα μπορέσω να δω τη Θεσσαλονίκη με ολοκληρωμένες υποδομές, που παραμένουν στα χαρτιά επί δεκαετίες.

Το υπουργείο διαβεβαιώνει ότι σ’ αυτή τη νέα προσπάθεια εξετάζονται σοβαρά τα δυο έργα για να αποκτήσουν διασφαλισμένη χρηματοδότηση και να υλοποιηθούν επιτέλους με ευέλικτα σχήματα και σε επίπεδο λειτουργίας και σε επίπεδο υλοποίησης, με την απαιτούμενη μελετητική ωριμότητα. Στόχος είναι να μην κολλήσουν ξανά και πέσουν στο κενό. Δεν αναμοχλεύονται χωρίς λόγο και αιτία και ούτε είναι σε επίπεδο εξαγγελιών, επισημαίνουν. Άλλωστε δεν έχουν γίνει επισήμως εξαγγελίες (ευτυχώς), παρά μόνο αναφορές που διατηρούν τα δυο έργα στην ατζέντα της Θεσσαλονίκης και καλό θα είναι να γίνουν ανακοινώσεις μόνον όταν ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και δρομολογηθεί η υλοποίησή τους, εφόσον οριστικοποιηθεί ότι είναι εφικτή.

Το city train θα πρέπει να εξεταστεί από την αρχή. Είναι ένα έργο, που οι αρμόδιοι λένε ότι μπορεί να προχωρήσει γρήγορα, με δεδομένο ότι υπάρχει μερικώς η υποδομή των ανενεργών σήμερα σιδηροδρομικών γραμμών.

Τον Ιανουάριο του 2020 σε σχετικό κείμενό μου τόνιζα ότι με τα δεδομένα που υπάρχουν (μια προμελέτη κι αυτή προβληματική) είναι δύσκολο να δούμε εντός της δεκαετίας του 2020 προαστιακό σιδηρόδρομο στη δυτική Θεσσαλονίκη. Ελπίζω να με διαψεύσουν και θεωρώ ότι μπορούν να το πετύχουν, εφόσον όμως ασχοληθούν σοβαρά με το ζήτημα οι αρμόδιοι.

Η προεργασία που είχε γίνει σε επίπεδο προμελέτης είχε θέματα κι αυτό το αναγνωρίζουν όλοι. Στόχος τώρα είναι να βρεθεί ευέλικτος τρόπος χρηματοδότησης και υλοποίησης. Οι υφιστάμενες γραμμές μπορούν να λειτουργήσουν σε δυο χρόνια σύμφωνα με τις εκτιμήσεις. Δεν αρκούν όμως οι εκτιμήσεις. Θα πρέπει επίσης να γίνει συντονισμός με το υπάρχον δίκτυο υψηλών ταχυτήτων. Οι δυτικοί δήμοι συμφωνούν όλοι στην υλοποίηση του έργου. Άλλωστε, ποιος θέλει να… χάσκουν και τα επόμενα χρόνια οι σιδηροδρομικές γραμμές στη μέση των δρόμων, δίχως να χρησιμοποιούνται; Μαθαίνω επίσης ότι στον σχεδιασμό για το city train προστέθηκε και ο δήμος Χαλκηδόνας, οπότε καλύπτεται όλη η δυτική Θεσσαλονίκη. Δεν γνωρίζω αν ο προϋπολογισμός του έργου μπορεί να εξασφαλιστεί, ούτε μπορώ να προβλέψω πόσο θα διαρκέσουν οι οριστικές μελέτες και οι εργασίες. Τουλάχιστον όμως να γίνουν όλες οι διαδικασίες με συνέπεια, ώστε να μη συρθεί κι αυτό το έργο, όπως τα περισσότερα στη Θεσσαλονίκη, επί δεκαετίες.

Για τη θαλάσσια συγκοινωνία έχω ασκήσει κριτική και θεωρώ πως καλώς έκανα, διότι πιστεύω ότι υπάρχει μια διαχρονική «εξαπάτηση» των πολιτών και επιτέλους πρέπει να μπει ένα τέλος στο έργο. Είτε με την υλοποίησή του, είτε με την απόρριψή του. Σε ό,τι με αφορά και πολύ αργήσαμε… Μακάρι να μπορεί το έργο να γίνει. Το θέλουμε όλοι. Αυτό το επισημαίνω σε κάθε αναφορά μου. Όμως δύσκολα έπειτα από δεκαετίες μπορώ να βγάλω πια τον άπιστο Θωμά από μέσα μου. Πιστεύω το ίδιο αισθάνονται και όλοι οι Θεσσαλονικείς.

Έχω γράψει τον προηγούμενο Φεβρουάριο για τις εξελίξεις στο έργο και το χαρακτήρισα μάλιστα «έργο – φάντασμα», επειδή «σέρνεται» επί περίπου τέσσερις δεκαετίες. Και διαβάζοντας το κείμενο των επικεφαλής του ΟΣΕΘ επιβεβαιώνεται ακριβώς αυτή η εξέλιξη στα πράγματα. Το πρώτο ζητούμενο είναι να γίνει μια νέα μελέτη κόστους – οφέλους. Το υπουργείο, ο ΟΣΕΘ και όλοι οι φορείς είναι δεδομένο ότι θέλουν να γίνει το έργο. Το ζητούμενο παραμένει όμως και είναι αν αξίζει τον κόπο να γίνει. Κι αυτό θα το πει η συγκεκριμένη μελέτη. Ίδωμεν. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα ή ακόμη και το θέμα της στάσης στη μαρίνα της Αρετσούς θεωρώ ότι μπορούν να λυθούν. Εκείνο που είναι το αγκάθι είναι η δημιουργία ενός πραγματικά βιώσιμου έργου. Περιμένω αφού συγκεντρωθούν τα δεδομένα να μας πουν επιτέλους την αλήθεια και να πορευτούμε αναλόγως ως κοινωνία. Γιατί αν κάτι απεχθάνομαι πια και θεωρώ ότι κρατάει στάσιμη τη Θεσσαλονίκη είναι οι φρούδες ελπίδες.

Πηγή: voria.gr