Νέα Τρίγλια: Μία κωμόπολις που κτίζεται από τους ίδιους τους κατοίκους της

Κατά το 1923 όταν άρχιζε να κτίζεται η Νέα Τρίγλια, που το έργο το είχε αναλάβει μια Γερμανική Εταιρία και με εργοδηγό τον συμπατριώτη μας Αλέξανδρο Μαστραντώνη (Κάλφα), η ξυλεία όλη ερχότανε έτοιμη – τακτοποιημένη από τα γερμανικά εργοστάσια, όλα ήσαν βιδωτά. Έκαναν τα θεμέλια με πέτρες, σίδερα μέσα στο μπετόν και μετά άρχιζε το βίδωμα των μαδεριών και σε λίγο χρονικό διάστημα το σκαρί του σπιτιού ήταν έτοιμο.
Μετά άρχιζε το κτίσιμο με μισό τούβλο, διότι το σκαρί ήτο έτοιμο, με μικρές χωριστές τα «νταλμαλίκια», όπως τα λέγανε οι Τριγλιανοί μαστόροι και στο τέλος βάζανε από την έξω πλευρά του σπιτιού σύρμα – δίκτυ και πάνω στο σύρμα μετά έμπαινε ο σουβάς. Αυτά όλα γινότανε από Τριγλιανά χέρια. Μερικοί που είχαν την ειδικότητα του κτίστη μάθαιναν και τους υπόλοιπους.

Έτσι το χωριό κτίστηκε από τους ίδιους μας πατριώτες. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο του 1945, όπου οι Γερμανοί βάλανε φωτιά σχεδόν η μισή Τρίγλια ήτο καμένη . Αρχίσανε πάλι την ανοικοδόμηση, έκτιζαν μικρά σπιτάκια από πέτρα και αυτά πάλι κτίστηκαν από κτίστες Τριγλιανούς.
Στην συνέχεια το Κράτος ίδρυσε μια σχολή τεχνιτών στην Τρίγλια, όπου συμπεριλάμβανε δύο ειδικότητες: του κτίστη και του μαραγκού. Πήγαν πολλά παιδιά και έμαθαν αυτές τις τέχνες.

Σήμερα όλα τα κτίρια που έγιναν και αυτά που εξακολουθούν να γίνονται, και παραγίνονται, από Τριγλιανά παιδιά. Διότι εκτός από αυτά που προαναφέραμε, τους κτίστες και τους μαραγκούς, τώρα υπάρχουν και άλλες ειδικότητες, όπως μπετατζήδες, σοβατζήδες, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί κ.α. και έτσι σήμερα όλα τα κτίρια που γίνονται στη Ν. Τριγλιά τελειοποιούνται από Τριγλιανά χέρια.

*του Σταύρου Μαργαρίτη (1912 – 1995) Ν. Τρίγλια Χαλκιδικής
Από χειρόγραφο κείμενο αρχείου
Για την αντιγραφή: Στάθης Δημητρακός
Φωτογραφία: Κοκκαλάς Αλέκος
Πηγή: triglianoi.gr