Ένα έκτακτο σχέδιο και μάλιστα τοπικής διάστασης οφείλουν να καταρτίσουν επειγόντως όλοι οι αρμόδιοι στη Θεσσαλονίκη και την Κεντρική Μακεδονία, προκειμένου να αξιοποιήσουν τις όποιες δυνατότητες για να ξεπεράσει η περιοχή ως σύνολο τις επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού.
Ναι μεν είμαστε στην ίδια βάρκα με την υπόλοιπη χώρα και προφανώς όσα ισχύουν σε όλη την Ελλάδα ισχύουν κι εδώ. Όμως υπάρχουν και διαφορές, οι οποίες μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά κρίσιμες για τη μετά τον κορωνοϊό εποχή.
Δεν είναι άγνωστες οι διαπεριφερειακές διαφορές και ανισότητες. Σε άλλους πυλώνες στηρίζεται η ανάπτυξη σε κάθε περιοχή της χώρας ξεχωριστά. Έτσι, πέρα από τους βασικούς κανόνες της Πολιτείας για όλους, ειδικά στο θέμα του τουρισμού, με το οποίο θα ασχοληθώ, η περιοχή οφείλει να παλέψει και με το δικό της σχέδιο για να ξεπεράσει την κρίση.
Για παράδειγμα στην περιοχή μας, οι τουριστικές ναυαρχίδες του θερινού τουρισμού είναι η Χαλκιδική και η Πιερία. Μπορεί ένα μεγάλο μέρος του τουριστικού ρεύματος να έφτανε μέχρι πέρσι αεροπορικώς, όμως με τα φετινά δεδομένα είναι λογικό το βάρος να πέσει στον οδικό τουρισμό. Πολλά είναι αυτά που συνηγορούν σε αυτό. Η δυνατότητα αποφυγής των υγειονομικών ζητημάτων που δημιουργούνται στις αερομεταφορές, η εγγύτητα πολλών βασικών αγορών της περιοχής, τα ανάλογα υγειονομικά χαρακτηριστικά των βαλκανικών χωρών με τα ελληνικά σε ό,τι αφορά στην πανδημία, η δυνατότητα διακρατικών συμφωνιών και το καλό όνομα που έχει χτίσει η περιοχή μας στις γειτονικές χώρες ή ακόμη και σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης.
Αυστριακοί και Τσέχοι, ακόμη και Πολωνοί είναι πελάτες των τουριστικών επιχειρήσεων στον Πλαταμώνα, τη Λεπτοκαρυά και το Λιτόχωρο από τη δεκαετία του 1980. Αντιστοίχως Βούλγαροι, Σκοπιανοί, Σέρβοι και Ρουμάνοι είναι βασικοί και σταθεροί πελάτες για τις τουριστικές επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης (ειδικά στο δήμο Βόλβης) και της Χαλκιδικής. Δεν είναι τυχαίο ότι η Κεντρική Μακεδονία είναι πρώτη στα μεγέθη οδικού τουρισμού.
Η περιοχή θα πρέπει στη βάση της συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων να ενεργοποιήσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο άμεσα, ώστε να απορροφήσει όσους από αυτές τις χώρες αποφασίσουν να κάνουν φέτος διακοπές στο εξωτερικό και ειδικά στη χώρα μας.
Καλώς ή κακώς ο τουρισμός είναι ανταγωνιστικός και ο ανταγωνισμός με τις φετινές ιδιαίτερες συνθήκες δεν είναι της χώρας με άλλες χώρες, αλλά των ελληνικών τουριστικών περιοχών μεταξύ τους.
Είναι ξεκάθαρο ότι μιλάμε για έκτακτες συνθήκες επιβίωσης για πολλές επιχειρήσεις. Σε μια «χαμένη» χρονιά όλοι επιχειρούν να σώσουν ό,τι σώζεται. Γι’ αυτό ο ανταγωνισμός μεταξύ των τουριστικών περιοχών θα είναι σκληρός. Και σ’ αυτόν οφείλει η περιοχή μας να ανταποκριθεί, διότι ο τουριστικός κλάδος στο τοπικό μας ΑΕΠ έχει πολύ σημαντική συμβολή. Και εδώ μπορούμε πραγματικά να σώσουμε τη χρονιά ή έστω να αποφύγουμε το τσουνάμι των λουκέτων σε επιχειρήσεις, τη μεγάλη ανεργία και την κατάρρευση των εσόδων και κατά συνέπεια του φετινού ΑΕΠ.
Πέρα από τις προσπάθειες για προβολή, που ήδη γίνονται, πρέπει άμεσα οι τουριστικές επιχειρήσεις να δημιουργήσουν ελκυστικά πακέτα για όσους έρθουν οδικώς από τα βόρεια. Και να τα γνωστοποιήσουν επαρκώς. Ταυτόχρονα πρέπει να γίνει και μια στοχευμένη καμπάνια για να συγκρατηθεί μεγάλο μέρος των κατοίκων της περιοχής στους ντόπιους τουριστικούς προορισμούς και επιπλέον αν είναι δυνατό να προσελκύσουμε και επισκέπτες από τις άλλες περιοχές της χώρας.
Είναι μια πολύ δύσκολη εξίσωση, όμως τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής είναι πάρα πολλά. Εκτός των οδικών υποδομών, που είναι συγκριτικά εξαιρετικές, υπάρχει η ξενοδοχειακή υποδομή, που είναι από τις καλύτερες και μεγαλύτερες, υπάρχουν οι επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης, που μπορούν να καλύψουν όλες τις απαιτήσεις, υπάρχει η καλή διαχείριση της υγειονομικής κρίσης και βέβαια το εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον.
Ο αγώνας είναι δύσκολος, διότι το ίδιο προφανώς σκέφτονται να κάνουν και θα κάνουν και οι άλλες τουριστικές περιοχές της χώρας. Μπαίνουμε σε έναν άχαρο ανταγωνισμό και εξαιρετικά σκληρό, όμως έτσι τα έφερε η συγκυρία και στη συγκυρία οφείλουμε να ανταποκριθούμε, αν δεν θέλουμε από το φθινόπωρο ή και νωρίτερα να μετράμε πληγές. Σε μια περιοχή, που ήδη έχει από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, έχει υποστεί βαρύ πλήγμα από την αποβιομηχάνιση στο παρελθόν και έχει συρρικνωθεί το οικογενειακό εισόδημα σε μεγάλο βαθμό μέσα στα μνημόνια.
Οι αρμόδιοι πρέπει όλοι μαζί να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να λάβουν αποφάσεις. Να δουν τι περιθώρια έχουν οι επιχειρήσεις για να γίνουν ελκυστικές οικονομικά. Ήδη κάποιες πρωτοβουλίες έχουν αναληφθεί. Χρειάζεται όμως περισσότερος συντονισμός, λιγότερα κέντρα λήψης αποφάσεων και πιο ενεργός συμμετοχή των επιχειρηματιών του τουρισμού.
*Άρθρο του Τάσου Τασιούλα για την voria.gr.
