Σκέψεις και αποφθέγματα

Αν πριν έναν χρόνο κάποιος έλεγε την φράση «Θα πάμε να μας ελέγξουν οι θεσμοί» θα λέγαμε ότι δεν μιλάει σωστά Ελληνικά. Σήμερα είναι το talk of the town και χρησιμοποιείται ευρέως από πολιτικούς, εφημερίδες, κανάλια και όλους τους «νεοεισερχόμενους» στην πολιτική συζήτηση.

Κανείς πια δεν διανοείται να πει την κακιά λέξη από Τ, όπως και την άλλη κακιά λέξη από Μ (το μνημόνιο εννοώ, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε). Όλοι έχουν μπει στην γραμμή της κυβέρνησης ελπίζοντας το φάντασμα της λιτότητας να φύγει από την χώρα και να ευημερήσουμε ξανά, με τα Ευρωπαϊκά προγράμματα ΕΣΠΑ να τρέχουν επ’ άπειρον σε αυτή την χώρα.

Στα τελευταία 30-40 χρόνια η Ελλάδα έχει περάσει αρκετές φορές από λιτότητα, υποτίμηση του νομίσματος και «σφίξιμο του ζωναριού» όπως πέρασε και μερικά «Τσοβόλα δώστα όλα» ανεξάρτητα ποιος ήταν ο «Τσοβόλας» κάθε στιγμή.

Όμως από την εποχή του Αντρέα και μετά ποτέ οι Έλληνες δεν είχαν περάσει τέτοια ψυχική ανάταση λες και τους έχεις δώσει, μαζικά, μανιτάρια μαγικά. Ξαφνικά ο Έλληνας παρομοιάζει τον πρωθυπουργό του με τον Ηρακλή και τον Προμηθέα που φέρνει τον Πολιτισμό στην Ευρώπη.

Πάμε στους βάρβαρους της Ευρώπης και τους ζητάμε μία λύση γουίν-γουίν (καζάν-καζάν θα έλεγε κάποιος άλλος), και αυτοί απαντάνε «ουγκ». Αλλά συνεννόηση βγαίνει τελικά. Αυτοί δεν είναι τόσο βάρβαροι ή εμείς τόσο πολιτισμένοι; Δεν έχει σημασία, μιλάμε την ίδια γλώσσα.

Και βγαίνουμε στα κανάλια και στο Twitter, σνομπάροντας το Facebook (αφού οι ξένοι έχουν Twitter και οι Έλληνες Facebook), και δέρνουμε και τον Γερούν άμα λάχει και εξυψώνουμε το ηθικό, και όχι μόνο, των Ελλήνων. Γιατί ως γνωστό υπάρχει και πρόβλημα υπογεννητικότητας στην Ελλάδα.

Και δεν σκεφτόμαστε τι θα γίνει όταν (αν) αποτύχουμε. Δεν σκεφτόμαστε ότι όταν (αν) αποτύχουμε θα έχουμε καταστρέψει το φρόνημα γενιών που πίστεψαν σε εμάς. Ο Αντρέας δημιούργησε ένα κράτος διαφθοράς και σταρχιδισμού όπου το να κλέβεις το κράτος ήταν μαγκιά. Ο Αλέξης τί κράτος θα δημιουργήσει; Τί θα γίνει όταν (αν) αποτύχει και ο κάθε Έλληνας που πίστεψε ότι βρήκε τον Σωτήρα του, την Ελπίδα του, ανακαλύψει ότι όλα ήταν μία φούσκα;

Ο Αντρέας έδινε λεφτά, ο Αλέξης δίνει Ελπίδα. Το να χάσεις το πρώτο είναι κάτι που μπορείς να αντικαταστήσεις. Αν χάσεις την Ελπίδα σου όμως… είναι κάτι που δεν γυρίζει ποτέ.

Βλέπω φίλους, που δεν ασχολούνταν ποτέ με την πολιτική να ωρύονται στα κοινωνικά μέσα (sic) υπέρ των φωνών και των φανφάρων. Βλέπω φίλους που ψήφιζαν με 2 χέρια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να βρίσκουν άρθρα από το otinaneclicknane.gr ότι ο Αλέξης είναι ο επόμενος Τσε και ταυτόχρονα οι ίδιοι να διαλαλούν ότι η Ρωσία και η Κίνα θα μας σώσουν.

Εντάξει παλικάρια… λίγο κράτει κάντε.

Δεν θα ασχοληθώ με τον έτερο εταίρο της συγκυβέρνησης που του έδωσαν ένα υπουργείο για να παίζει και να μην μιλάει. Έτσι και αλλιώς από τις πρώτες του μέρες φαίνονται τα δεξιά του στερεότυπα, διώχνοντας τα παιδιά των άλλων για να πάνε τα δικά μας παιδιά. (αλήθεια το ίδιο υπουργείο δεν είχε ζητήσει, πριν 2 χρόνια;)

Τελικό σχόλιο σε ελαφρώς διαφορετικό κλίμα.

Φέτος οι επαγγελματίες δεν θα καταλάβουν ότι άλλαξε η κυβέρνηση. Θα πληρώσουν τους ίδιους φόρους, με το ίδιο άδικο περσινό σύστημα. Με το ίδιο σύστημα που καταδίκαζε η τώρα κυβέρνηση, τότε. Μου λένε «κάνε υπομονή», τους λέω «όλοι τα ίδια λέτε». Με ταΐζετε Εθνική ανάταση και με βγάζετε στις πλατείας με Ελληνικές σημαίες αλλά στο τέλος μου λέτε «του χρόνου τα νεότερα, φέτος γιοκ».

Να κάνω υπομονή ρε παιδιά, όπως έκανα πάντα. Άλλη μια κυβέρνηση να κάνω υπομονή, μέχρι να έρθει η επόμενη να ζητήσει υπομονή.

ΜΑΚΑΡΙ το 2016 να είναι καλύτερο από το 2014. ΜΑΚΑΡΙ η κυβέρνηση να καταλάβει ότι οι εκλογές τελείωσαν. ΜΑΚΑΡΙ να είναι η τελευταία φορά που κάνω υπομονή.