Το εύηχο σύνθημα «φέρτε πίσω τα κλεμμένα», που το βλέπουμε να επανέρχεται στο προσκήνιο με αφορμή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, λανσαρίστηκε για πρώτη φορά στην εγχώρια δημόσια ζωή τους πρώτους μήνες της επιβολής του Μνημονίου.
Ήταν η εποχή κατά την οποία σε ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος και της κοινής γνώμης κυριαρχούσε η αφελής εντύπωση ότι αποτελούσε παρωδικό φαινόμενο η αδυναμία της χώρας να συνεχίσει να δανείζεται για να χρηματοδοτεί τα θηριώδη ελλείματα που συσσωρεύονταν τόσο στον προϋπολογισμό όσο και στο ισοζύγιο των συναλλαγών με το εξωτερικό.
Το πιο ενδιαφέρον, μάλιστα, στην υπόθεση αυτή ήταν ότι το αίτημα για επιστροφή των κλεμμένων είχε γίνει καραμέλα στα χείλη ανθρώπων οι οποίοι είτε είχαν μετάσχει άμεσα στο πάρτι της κατασπατάλησης των δημόσιων πόρων ή ήταν μεταξύ εκείνων που τα προηγούμενα χρόνια είχαν πρωταγωνιστήσει στην υιοθέτηση των παροχών χωρίς αντίκρισμα. Έτσι μια σημαντική μερίδα των Ελλήνων πείστηκε ότι εφόσον κάποιοι –ποιοι άραγε;- επέστρεφαν τα κλεμμένα η ευωχία θα συνεχιζόταν όπως πριν.
Η ώρα του ΟΠΕΚΕΠΕ
Την πραγματική συνέχεια, όμως, την ξέρουμε. Οι θησαυροί που υποτίθεται ότι κρυβόταν σε «λίστες» τύπου «Λαγκάρντ», όπως και στη εύπεπτη συνθηματολογία για πάταξη με μια μονοκοντυλιά εμπεδωμένων παθογενειών, όπως η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο καυσίμων, αποδείχθηκαν άνθρακες.
Με αυτά και με άλλα οι κάθε είδους λαϊκιστές –στην πολιτική, στα media και αλλού- έστησαν καριέρες, φιλοτεχνώντας για τους εαυτούς τους προφίλ «φίλων του λαού» και παραπλανώντας τους εύπιστους πολίτες που βλέποντας τις ζωές τους να ανατρέπονται τόσο αναπάντεχα ήθελαν να πιαστούν από κάπου για να εκτονώσουν τον θυμό τους.
Ανοιχτή πληγή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ
Αν και ούτε τα μεγέθη ούτε οι συνθήκες είναι ευθέως συγκρίσιμα, δημιουργείται ευλόγως η υποψία ότι την ίδια κατάληξη μπορεί να έχει και η κυβερνητική σπουδή να δώσει στη δημοσιότητα αποσπασματικά στοιχεία από την έρευνα της Αστυνομίας στα αρχεία του ΟΠΕΚΕΠΕ με στόχο να υπηρετηθεί το αφήγημα «θα πάρουμε τα λεφτά πίσω από τους κλέφτες» που ανέπτυξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν αποφάσισε να εμποδίσει δια της γαλάζιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας τη διερεύνηση των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών των υπουργών της κυβέρνησης του Λευτέρη Αυγενάκη και Μάκη Βορίδη.
Δεν χρειάζεται, άλλωστε, να είναι κάποιος πολιτικά καχύποπτος για να αντιληφθεί την επικοινωνιακή σκοπιμότητα που έκρυβε η συνέντευξη Τύπου η οποία οργανώθηκε άρον – άρον χθες στη Θεσσαλονίκη για να ανακοινώσει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ότι, ενάμιση μήνα μετά τη προαναγγελία του Πρωθυπουργού (16/07 από το Καρπενήσι), διερευνήθηκαν 6.354 ΑΦΜ και καταλογίστηκαν 22,7 εκατ. ευρώ σε 1.036 ΑΦΜ, δεσμεύοντας τις περιουσίες τους.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποτελεί αναμφισβήτητα μια ανοιχτή χαίνουσα πληγή για την κυβερνητική παράταξη. Όχι μόνον διότι οι πρωταγωνιστές της καταλήστευσης των κοινοτικών επιδοτήσεων ήταν σαρξ εκ της σαρκός του «γαλάζιου» κομματικού μηχανισμού, με μέλη του οποίου καρπώθηκαν τεράστια ποσά που δεν δικαιούνταν. Αλλά και επειδή η παράνομη δράση τους στέρησε από όσους δεν είχαν πρόσβαση σε αυτόν τον μηχανισμό ποσά που δικαιούνταν.
Ο κίνδυνος που φέρνει η βιασύνη
Ενόψει, λοιπόν, της παρουσίας του πρωθυπουργού το ερχόμενο Σαββατοκύριακο στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, η κυβέρνηση είχε μεγάλη επικοινωνιακή ανάγκη να δημιουργήσει την εντύπωση ότι ξεκίνησε η επιχείρηση ανάκτησης των παράνομων επιδοτήσεων. Και αυτή ακριβώς τη σκοπιμότητα εξυπηρέτησε η «σκηνοθεσία» της Θεσσαλονίκης που παρακολουθήσαμε χθες σε απευθείας σύνδεση.
Αν πάρουμε τοις μετρητοίς τα όσα διαρρέουν από τους επικοινωνιακούς ιθύνοντες της κυβέρνησης, τότε «τα χρήματα αυτά δεν θα πάνε σε μία “μαύρη τρύπα” αλλά θα επιστρέψουν στους πραγματικούς αγρότες και κτηνοτρόφους, με τον τρόπο που προβλέπει ο νόμος και οι διαδικασίες». Μόνον, όμως, που είναι αρκετοί εκείνοι που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα των κυβερνητικών χειρισμών και κατά πόσο θα ανακτηθούν τα «κλεμμένα». Ιδίως δε το μέρος των ποσών αυτών που αφορούν την καταβολή «μίζας» που είναι απορίας ποιος θα τα επιστρέψει.
Παράγοντες του δημοσίου βίου με μεγάλη εμπειρία στις δικαστικές έρευνες επισημαίνουν ότι η βιασύνη με την οποία γίνονται όλα υπακούουν αποκλειστικά και μόνον στις επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης και πιο συγκεκριμένα της επερχόμενης παρουσίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. «Όταν, για παράδειγμα, βαφτίζεις συλλήβδην εγκληματική οργάνωση και μοιράζεις αδιάκριτα κατηγορίες για σύσταση συμμορίας σε μικρά και μεγάλα «ψάρια», ο κίνδυνος να καταπέσουν όλα αυτά στη Δικαιοσύνη είναι πολύ μεγάλος», επισημαίνουν.
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι όταν αυτά φθάσουν κάποια μελλοντική στιγμή στο ακροατήριο, θα έχει ξεχαστεί και η συνέντευξη Χρυσοχοΐδη στη Θεσσαλονίκη και πολύ περισσότερο η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκης στη φετινή ΔΕΘ. Γι΄ αυτό και από την απόλυτη ανοχή του Μεγάρου Μαξίμου στο σκάνδαλο οδηγηθήκαμε στην άλλη άκρη της δίωξης κατά πάντων.
Πηγή: tovima.gr
