«Αυτό που κάνει το Ξινόμαυρο τόσο συναρπαστικό είναι πως μοιάζει λίγο με νόθο γιο του “Nebbiolo” και του “Pinot Noir” κι αυτές οι δύο ποικιλίες είναι υπεύθυνες για μερικά από τα πιο περιζήτητα και πιο ακριβά κρασιά στον κόσμο, όπως το “Barolo” και το “Burgundy” (κρασί Βουργουνδίας), ταυτόχρονα όμως (το Ξινόμαυρο) αντιπροσωπεύει πολύ καλύτερη αξία (ποιότητας-τιμής)»: η δήλωση αυτή, που φιλοξενείται σε άρθρο μιας από τις πιο επιδραστικές ψηφιακές πλατφόρμες παγκοσμίως για τη βιομηχανία των ποτών, τη «The Buyer», δεν ανήκει σε κάποιον οινοπαραγωγό της Νάουσας, που θέλει …να παινέψει το σπίτι του, αλλά στον Στιβ Ντάνιελ, επικεφαλής αγοραστή οίνων στη βρετανική Hallgarten & Novum Wines, σύμφωνα με τον οποίο οι πωλήσεις όλων των ξινόμαυρων στο χαρτοφυλάκιο της εταιρείας γνώρισαν το 2018 διψήφιο ποσοστό ανάπτυξης.
Στην ίδια πλατφόρμα, ο εξειδικευμένος αρθρογράφος Justin Keay, χαρακτηρίζει το ξινόμαυρο ως την ποικιλία που μπορεί να παίξει τον ρόλο του …«Χ factor» στην αναγέννηση της ελληνικής βιομηχανίας οίνου. Επισημαίνει μάλιστα πως, ενώ ο χαρακτήρας του Ξινόμαυρου είναι τέτοιος, που θα μπορούσε να κερδίσει τους fans του Pinot Noir και του Nebbiolo, κατά τη γνώμη του, οι μαλακές -σε γενικές γραμμές- τανίνες και οι -κάποιες φορές- αξέχαστες γεύσεις αυτής της ποικιλίας, της δίνουν μια απήχηση, που θα μπορούσε να την πάει ακόμα πιο μακριά σε δημοτικότητα.
Το Barolo του φτωχού
Η υψηλή ποιότητα των κρασιών από Ξινόμαυρο και η συγκριτικά χαμηλή τιμή τους, έχουν «κερδίσει» οπαδούς και στο εξωτερικό. Κι αν μέχρι πριν από λίγα χρόνια τα ελληνικά κόκκινα κρασιά ελάχιστα γνωστά ήταν εκτός των συνόρων της Ελλάδας (αφήνοντας την εξαγωγική πρωτοκαθεδρία στα λευκά, όπως το Ασύρτικο και τη Μαλαγουζιά), σήμερα το Ξινόμαυρο έχει αποκτήσει και …παρατσούκλι στις ΗΠΑ. «Κάποιοι τo αποκαλούν “το Barolo του φτωχού” χάρη στην πολύ καλή τιμή του, σε σχέση με την υψηλή ποιότητά του» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της ένωσης «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος», Στέλλιος Μπουτάρης (σ.σ. η τιμή ενός Barolo μπορεί να αρχίσει από περίπου 20 στερλίνες και να ξεπεράσει τις 200 ή σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και τις 650).
«Το Ξινόμαυρο συγκεντρώνει μεγάλο ενδιαφέρον στο εξωτερικό και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του «ανοίγει πόρτες», ειδικά στους γνώστες. Πάμε αργά-αργά κι εκτιμούμε πως στην επόμενη πενταετία η πορεία του θα είναι καλύτερη. Είμαστε πολύ αισιόδοξοι για το Ξινόμαυρο, γιατί είναι μια ποικιλία που έχει τον δικό της χαρακτήρα, δεν μοιάζει με άλλη. Και το να είναι ένα κρασί ιδιαίτερο με μοναδικό χαρακτήρα, είναι πολύ σημαντικό για να έχει καλή πορεία στο εξωτερικό» επισημαίνει και προσθέτει ότι, παρά το γεγονός ότι το 2020 είναι δύσκολη χρονιά, λόγω και της πανδημίας, η προοπτική για το Ξινόμαυρο, που είναι από τις λεγόμενες ευγενείς ποικιλίες -και μαζί με το Αγιωργίτικο οι δύο κυριότερες στα ελληνικά ερυθρά κρασιά- είναι ολοένα και καλύτερη.
Αύξηση εξαγωγών κατά 20% ετησίως
Υπάρχει σαφής εικόνα για το αν αυτή η αύξηση της δημοτικότητας του Ξινόμαυρου ανάμεσα στους γνώστες στο εξωτερικό έχει αρχίσει να «μεταφράζεται» και σε πωλήσεις; «Δυστυχώς, για τις συνολικές πωλήσεις δεν έχουμε σαφή εικόνα. Δυστυχώς δεν μετράμε, πορευόμαστε με την αίσθηση. Μιλώντας όμως ειδικά για τη δική μας εταιρεία, για την οποία έχω εικόνα, σήμερα το 90% των πωλήσεών μας σε Ξινόμαυρο κατευθύνεται στις αγορές του εξωτερικού, όχι στην εγχώρια. Οι πωλήσεις του αυξάνονται κατά 20% κάθε χρόνο, με κύριες αγορές υποδοχής τους την Αμερική, την Απω Ανατολή και την Αυστραλία» σημειώνει, εξηγώντας ότι η εικόνα δεν είναι εξίσου καλή στις αγορές της Ευρώπης, όπου δυστυχώς δεν υπάρχουν καλά δίκτυα διανομής.
Παγκόσμια Ημέρα Ξινόμαυρου: Από μπλουζάκι και γλυκό μέχρι …τατουάζ
Σε λίγες εβδομάδες και συγκεκριμένα την 1η Νοεμβρίου θεωρητικά ολοκληρώνεται πλήρως ο τρύγος της ποικιλίας. Για αυτό και η συγκεκριμένη ημέρα επιλέχθηκε να ανακηρυχθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα του Ξινόμαυρου, που φέτος εορτάζεται για δεύτερη χρονιά. Στο πλαίσιο αυτό, οι Έλληνες οινοποιοί προσκαλούν και φέτος τους επαγγελματίες στο χώρο της εστίασης και εμπορίας οίνου, καθώς και τους καταναλωτές, να συμβάλλουν στη διάδοση της ποικιλίας, προτιμώντας την 1η Νοεμβρίου να γευτούν ειδικά «Ξινόμαυρο»: ερυθρό, ροζέ, λευκό (blanc de noir), ή ακόμη και orange, νεαρό ή παλαιωμένο, ξηρό ή ημίξηρο, αφρώδες, ημιαφρώδες, γλυκό ή, ως αμπελοοινικό απόσταγμα.
«Ο περσινός πρώτος εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας του Ξινόμαυρου είχε τεράστια απήχηση, με διάφορες εκδηλώσεις σε όλη τη Μακεδονία, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, από τη Ρόδο μέχρι την Πάτρα και την Κρήτη, ενώ κάποιες δράσεις έγιναν και στο εξωτερικό, όπως στην Ιταλία, το Λουξεμβούργο, ακόμη και στην Αυστραλία» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αλεξάνδρα Ανθίδου, υπεύθυνη Επικοινωνίας και Μάρκετινγκ των «Οινοποιών Βορείου Ελλάδος». Εξηγεί ότι το Ξινόμαυρο έγινε από μπλουζάκι μέχρι και …τατουάζ στο χέρι ενός οινόφιλου, ενώ με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας,ένα ζαχαροπλαστείο στη Νάουσα δημιούργησε κοκάκια, με κρέμα σοκολάτας bitter, κόκκινα φρούτα και γλάσο ξινόμαυρου κρασιού και μούστου.
Από τον Όλυμπο στην οροσειρά της Πίνδου και την καταγάλανη Χαλκιδική
Όσο για το αν το Ξινόμαυρο μοιάζει όντως με άλλες ποικιλίες, η Ένωση «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος» επισημαίνει τις πολύ βασικές διαφορές: «Συχνά στο εξωτερικό, το Ξινόμαυρο συγκρίνεται εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του αρώματος και του χαρακτήρα του, με ποικιλίες όπως το Nebbiolo, το Sangiovese ή το Pinot Noir. Προφανώς υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά, όμως στο Ξινόμαυρο βρίσκουμε το άρωμα και την αίσθηση του νοτισμένου αέρα της Ελληνικής γης πλεγμένη ανάμεσα στους ορεινούς όγκους, από τον Όλυμπο στην οροσειρά της Πίνδου και από εκεί στα καταγάλανα παράλια της Χαλκιδικής»._
*Της Αλεξάνδρας Γούτα από ΑΠΕ-ΜΠΕ
