Η Κωνσταντίνα Παπαχριστοπούλου είναι διασώστρια του ΕΚΑΒ-πλήρωμα ασθενοφόρου και περήφανη μανούλα ενός κοριτσιού έξι ετών.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, μιλά για τις δυσκολίες του επαγγέλματός της, τις εμπειρίες αλλά και για το ρόλο της μητέρας.
«Όταν επιστρέφω στο σπίτι, ξεχνάω ολα όσα αντιμετώπισα στη δουλειά μου. Ο θάνατος είναι το πιο δύσκολο, ειδικά όταν νέοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία δυστυχήματα και καλούμαστε να συνδράμουμε. Έχω εκπαιδεύσει τον εαυτό μου, να τα αφήνω όλα έξω από την πόρτα του σπιτιού μου», λέει χαρακτηριστικά.
Η Κωνσταντίνα Παπαχριστοπούλου, με καταγωγή από τη Νέα Σκιώνη Χαλκιδικής, ήθελε από μικρή να ακολουθήσει το επάγγελμα. Της άρεσε να προσφέρει βοήθεια στους συνανθρώπους της. Πριν από τρία χρόνια, αποφάσισε να μπει στο ΕΚΑΒ. Ήξερε ότι θα ήταν δύσκολο να συνδυάσει τη δουλειά με τη μητρότητα, δεδομένου ότι εργάζεται και νύχτα και Σαββατοκύριακα, αλλά πολλές φορές και στις αργίες.
«Όταν κάτι το αγαπάς και το θέλεις πολύ, βρίσκεις τρόπο και τα συνδυάζεις όλα. Όταν πρωτοξεκίνησα στο ΕΚΑΒ είχα «πελαγώσει». Θυμάμαι ότι στην πρώτη μου βάρδια, ο συνάδελφός μου τότε, μου έδωσε τα κλειδιά και μου ζήτησε να οδηγήσω μέχρι να το σημείο του συμβάντος . Τον κοίταξα σοκαρισμένη . Δεν είχα οδηγήσει ποτέ μου το ασθενοφόρο. Δεν είχα οδηγήσει ούτε το αυτοκίνητό μου στην Αθήνα!».
Ο ρόλος της μητέρας
«Έχω μια κόρη έξι ετών, την Αναστασία. Ο σύζυγος μου είναι και αυτός διασώστης στο ΕΚΑΒ . Η μικρή μου λέει σχεδόν κάθε μέρα “Μαμά είναι πολύ σημαντική η δουλειά που κάνετε εσύ και ο μπαμπάς, αλλά δε μου αρέσει. Μου λείπετε. Όταν μεγαλώσω δε θέλω να δουλεύω σε ασθενοφόρο», περιγράφει η 38χρονη μητέρα”. Της διηγούμαι ιστορίες από την καθημερινότητά μου, περιστατικά που αντιμετωπίζω κυρίως με παιδιά και προσπαθώ να της εξηγήσω πόσο πολύτιμη είναι η προσφορά στον διπλανό μας. Κατά τα άλλα, κάνω ότι κάνουν και οι άλλες μαμάδες. Διαβάζουμε μαζί, πηγαίνουμε στο μπαλέτο, παίζουμε… Η κάθε στιγμή μαζί της είναι μοναδική.»
“Έσωσα βρέφος από ανακοπή”
Η Κωνσταντίνα Παπαχριστοπούλου, περιγράφει περιστατικά που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό της.
«Απογευματινή βάρδια με το ασθενοφόρο στον Κεραμεικό. Μιλάω με την κόρη μου στο τηλέφωνο , όταν δεχόμαστε κλήση στον ασύρματο για καρδιοαναπνευστική ανακοπή σε βρέφος έξι μηνών στο κέντρο της Αθήνας. Ανοίγουμε τη σειρήνα και ξεκιναμε για το σημείο, προκείμενου να φτάσουμε το συντομότερο..
Παίρνω στην αγκαλιά μου το μωρό και αμέσως προχωράω στον λεγόμενο έλεγχο αντίδρασης για να δω σε τι κατάσταση είναι. Λέω στη μητέρα του να ξαπλώσει στο φορείο, βάζω επάνω της το μωράκι και ξεκινάω τη διαδικασία της ανάνηψης. Η μητέρα του έκλαιγε και ρωτούσε συνέχεια αν θα ζήσει το παιδί της. Κρεμόταν από τα χείλη μου.
Είχα μεγάλη αγωνία. Έπρεπε να επαναφέρω αυτό το παιδί στη ζωή . Εκείνη τη στιγμή μπήκα και εγώ στη θέση αυτης της μάνας και αμέσως σκέφτηκα την κόρη μου. Όταν περάσαμε την πύλη του νοσοκομείου Παίδων, το μωρό είχε αποκτήσει σφυγμό , είχε τις αισθήσεις του. Ένιωσα τεράστια ανακούφιση . Η μητέρα του ξέσπασε σε λυγμούς, μου φιλούσε τα χέρια…. Θυμαμαι ότι οι γιατροί μας είχαν δώσει συγχαρητήρια. Αυτή ήταν η ανταμοιβή μου. Καθένας που χρειάζεται τη βοήθεια μου τον αντιμετωπίζω σαν να είναι δικός μου άνθρωπος.», δηλώνει χαμογελαστή.
“Η ζώνη σώζει ζωές”
Συχνά, οι διασώστες καλούνται να συνδράμουν σε τροχαία ατυχήματα. Όταν ανάμεσα στους τραυματίες υπάρχουν παιδιά, για την Κωνσταντίνα είναι ακόμη πιο δύσκολο.
«Τροχαίο με τραυματία ένα 4χρονο παιδί . Καθόταν στην αγκαλιά της μητέρας του , στο κάθισμα του συνοδηγού, χωρίς ζώνη ασφαλείας. Ο οδηγός τους δεύτερου αυτοκινήτου μιλούσε στο κινητό όταν έχασε τον έλεγχο και έπεσε επάνω στο δικό τους ιχ. Ο μικρος πετάχτηκε στο πάρπριζ και τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Από καθαρή τύχη σώθηκε. Ήμουν η οδηγός του ασθενοφόρου . Πατούσα γκάζι και πίστευα ότι δε θα φτάσω ποτέ στο νοσοκομείο. Είναι εγκληματικό, τα παιδιά να κάθονται στο μπροστινό κάθισμα και ακόμη πιο εγκληματικό να μη φορούν τη ζώνη ασφαλείας. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό όλοι. »
“Μου έβγαλαν μαχαίρι”
Η 38χρονη γυναίκα, εξηγεί ότι αρκετές φορές η δουλειά κρύβει και κινδύνους. Πριν από έξι μήνες, ένας χρήστης ναρκωτικών ουσιών την απείλησε με μαχαίρι, κατά τη διακομιδή του στο νοσοκομείο.
«Είχαμε κληθεί για τη διακομιδή ενός νεαρού χρήστη ναρκωτικών ουσιών. Ήμουν πίσω μαζί του και ενώ προσπαθούσα να του προσφέρω τις πρώτες βοήθειες μου έβγαλε μαχαίρι και με απείλησε. Φοβήθηκα για τη ζωή μου. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα την κόρη μου.»
Η ίδια εξηγεί ότι οι άντρες συνάδελφοί της, την αντιμετωπίζουν ίσα, και πρώτος από όλους ο σύζυγός της ο οποίος ανήκει στο δυναμικό του ΕΚΑΒ.
Πηγή: infowoman.gr
