Την ώρα που η κυβέρνηση αναθέτει με διαδικασίες εξπρές στην Grant Thorton την μελέτη του “νέου επενδυτικού πλάνου” της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές (στο οποίο προφανώς περιλαμβάνονται πάσης φύσεων απαλλαγές και διευκολύνσεις), το Υπουργείο Περιβάλλοντος κι Ενέργειας αποκαλύπτει το “όραμά” του για την ανάπτυξη της Βόρειας Χαλκιδικής. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τις (εξαιρετικά καθυστερημένες) απαντήσεις σε δύο κοινοβουλευτικές ερωτήσεις της Κυριακής Μάλαμα (υπ. 1198/11.10.2019, σε σχέση με τις εκτεταμμένες ρηγματώσεις που εμφανίζονται στη Στρατονίκη Χαλκιδικής και στην 585/16/10.9.2019 που αφορά στην αποκατάσταση του παλαιού μεταλλείου ασπρολίθου στο Βάβδο Χαλκιδικής), το όραμα της Νέας Δημοκρατίας είναι να καταστήσει τη Βόρεια Χαλκιδική έναν απέραντο εξορυκτικό κρατήρα, αβίωτο για τους κατοίκους κι ασύνδετο με οποιαδήποτε άλλη οικονομική, αναπτυξιακή, ή πολιτιστική δραστηριότητα.
Σε ότι αφορά τη Στρατονίκη, το Υπουργείο Περιβάλλοντος παρέδωσε μόλις σήμερα στη Βουλή το υπ. αρίθμ. ΥΠΕΝ/ΑΤΚΕ/104739/1967 έγγραφο του Σώματος Επιθεώρησης Περιβάλλοντος Βορείου Ελλάδος, Τμήμα Μεταλλείων, (παρόλο που το είχε λάβει, όπως φαίνεται στο πρωτόκολλο του εγγράφου από τις 13.11.2019), στο οποίο αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι για τις εκτεταμένες ρηγματώσεις που εμφανίζονται στη Στρατονίκη, σε σημεία “όπου οι εργασίες υπόγειας εκμετάλλευσης του μεταλλείου των Μαύρων Πετρών έχουν επεκταθεί κάτω από τον οικισμό”, “δεν μπορεί να αποκλειστεί και η τυχόν σωρευτική επίδραση των προκαλούμενων από τις ανατινάξεις δονήσεων και γενικότερα της μεταλλευτικής δραστηριότητας στα φαινόμενα που εκδηλώνονται στην περιοχή του οικισμού”.
Σε σχέση με το ανενεργό μεταλλείο ασπρολίθου στο Βάβδο, το Υπουργείο Περιβάλλοντος κι Ενέργειας, με αφοπλιστική κυνικότητα, αποκαλύπτει 4 μήνες μετά από την σχετική κοινοβουλευτική ερώτηση γιατί δεν προχωρά στην αποκατάσταση του, ενώ το δημόσιο έχει παραλάβει την σχετική έκταση ήδη από το 1998! Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην υπ. αριθμ. 80551/1316 απάντηση του “το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας, θα στηρίξει οποιαδήποτε πρωτοβουλία ανάδειξης και διαφύλαξης της βιομηχανικής κληρονομιάς του παλαιού μεταλλείου λευκολίθου και του εργοστασίου του Βάβδου, η οποία θα πρέπει να υλοποιηθεί χωρίς να αποκλείεται η διερεύνηση της δυνατότητας για μελλοντική αξιοποίηση των υφιστάμενων αποθεμάτων ορυκτών πρώτων υλών του χώρου”.
Αν διεξάγεται αβίαστα ένα συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω, αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι το “όνειρο” της κυβέρνησης για ολόκληρη τη Βόρεια και Βορειοανατολική Χαλκιδική δεν είναι άλλο από το να την μετατρέψει σε ένα ατελείωτο κι αβίωτο μεταλλείο.
