Ταξίδι στην Τρίγλια (φώτο)

*Άρθρο του Βασίλη Σακελλαρίδη

Ακόμη ένα ταξίδι στην αλησμόνητή μας πατρίδα την Τρίγλια, ολοκληρώθηκε. Η συγκίνηση είναι πάντα έντονη, όταν επισκέπτεσαι την Τρίγλια. Ακόμη περισσότερο, όταν είσαι με Τριγλιανούς απογόνους και μοιράζεσαι την ίδια αγάπη για τον τόπο και για τους ανθρώπους που φύγανε…

Δεν υπάρχει ταξίδι χωρίς εκπλήξεις . Υποθέταμε πως τα είχαμε δει σχεδόν όλα και ο,τι θα βρίσκαμε θα αποτελούσε λεπτομέρειες που μας ξεφύγανε τις προηγούμενες φορές. Γελαστήκαμε.

Ο Δήμαρχος των Μουδανιών κ. Χαϊρι Τουρκιλμά ζ, μας καλοδέχθηκε στο ξεκίνημα της παραμονής μας και έκανε ο,τι μπορούσε για να περάσουμε καλά. Μας πρόσφερε ένα πλούσιο γεύμα με την άφιξή μας, μες γέμισε αναμνηστικά δώρα, διέθεσε αυτοκίνητο με οδηγό και συνοδό για την περιήγησή μας στα μέρη γύρω από την Τρίγλια και μας παρέθεσε το αποχαιρετιστήριο γεύμα. Πάνω από όλα αυτά, βρίσκεται η ζεστή και ειλικρινή ς διάθεσή του. Τον ευχαριστούμε.

Ο νέος ηγούμενος της Χάλκης, σεβασμιώτατος κ. Κύριλλος ήρθε με τον πατέρα Νικόλαο στην Τρίγλια. Μεγάλη τιμή για μας. Συμφάγαμε και την επομένη τελέσαμε λειτουργία στην κοντινή Προύσα. Ο σεβασμιώτατος, κέρδισε την αγάπη και την εκτίμηση όλων μας με την πολύ ανθρώπινη και ειλικρινή προσωπικότητά του. Τον ευχαριστήσαμε και του ευχηθήκαμε καλή δύναμη στο έργο του.

Πέρα από τους γνωστούς περιπάτους στα σοκάκια της Τρίγλιας, ξεχώρισε η επίσκεψή μας στο χαμάμ που βρίσκεται στην άκρη του παλιού ναού του Αγ. Στεφάνου. Ανακαινίσθηκε και είναι επισκέψιμο σαν αξιοθέατο. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση και ευχαριστήσαμε τον Χάκκι και τον μουχτάρη της Τρίγλιας Σουλεϊμαν που συμβάλανε στην επίσκεψη στο μνημείο.

Κάναμε και φέτος–όπως κάθε φορά- ένα τρισάγιο στα παλιά μνήματα. Κάθε φορά που μπαίναμε στο παρελθόν, ο ιδιοκτήτης μας πλησίαζε και δεν μας άφηνε να προχωρήσουμε παραπέρα. Αυτή τη φορά, απουσίαζε και αρχίσαμε να τριγυρνάμε στην περιοχή. Ανακαλύψαμε το εκκλησάκι που έκτισε ο Άγιος Χρυσόστομος το οποίο μετέπειτα ιδιοκτήτες το είχαν μετατρέψει σε σπίτι και αποθήκη. Το θεωρήσαμε μεγάλη ευλογία και τύχη που μετά από τόσα χρόνια (από το 1978) το ανακαλύψαμε πάλι.

Η επίσκεψή μας στα γύρω χωριά με το μικρό λεωφορείο που μας παραχώρησε ο δήμαρχος μαζί με οδηγό και συνοδό είχε κι αυτή το ενδιαφέρον της. Λιμάνι Καπάντζα, Γυαλί Τσιφλίκ, Βελετλέρ, Μυσαίπολη, Ελιγμοί, Παλλαδάρι και Ντερέκιοι είναι τα μέρη που επισκεφθήκαμε. Οι ντόπιοι –οι περισσότεροι ανταλλάξιμοι κι αυτοί- ήταν πολύ φιλόξενοι . Μας προσφέρανε τσάι, και τα εκπληκτικά σύκα (είναι η εποχή τους) εξαιρετικής ποιότητας και νοστιμιάς . Η εκκλησία στη Μυσέπολη του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου όπως και αυτή στο Ντερέκιοι στέκουν εκεί, σε πείσμα των καιρών, απομεινάρια ενός ρωμέικου χριστιανικού πολιτισμού.

Ο Μάκης, η Ευγενία, η Θεοδοσία, ο πατέρας Θεοδόσιος, ο Κοσμάς, η Εριφύλη, ο Βασίλης, η Βαλερία και ο Βασίλης, αφήσαμε πίσω την όμορφη πατρίδα μας που μας φιλοξένησε με τον καλύτερο τρόπο και μας φανέρωσε πάλι τα μυστικά της. Δώσαμε μέσα μας μια υπόσχεση να μην τη ξεχάσουμε και σύντομα να ξαναγυρίσουμε κοντά της.