Kessler Twins: Οι δίδυμες Άλις και Έλεν πέθαναν μαζί σε ηλικία 89 ετών

Η Άλις και η Έλεν Κέσλερ, τραγουδίστριες της pop που έγιναν διάσημες στην Ευρώπη τη δεκαετία του 1960 – ειδικά στην Ιταλία -, πέθαναν σε ηλικία 89 ετών.

Οι δίδυμες είχαν επιλέξει να προχωρήσουν σε κοινό εθελοντικό υποβοηθούμενο θάνατο στο σπίτι τους στο Γκρύνβαλντ, κοντά στο Μόναχο, τη Δευτέρα, όπως ανέφερε η Βέγκα Βέτσελ, εκπρόσωπος της Deutsche Gesellschaft für Humanes Sterben (DGHS), μιας ένωσης με έδρα το Βερολίνο που ασχολείται με τον υποβοηθούμενο θάνατο.

Στη Γερμανία, η ενεργητική ευθανασία απαγορεύεται, αλλά σύμφωνα με το σύνταγμα κάθε άτομο έχει το δικαίωμα σε έναν αυτοκαθορισμένο θάνατο – αρχή που περιλαμβάνει την ελευθερία να τερματίσει κανείς τη ζωή του και να λάβει εθελοντική βοήθεια από τρίτους.

Οι αδελφές χορήγησαν μόνες τους τα φάρμακα που τερμάτισαν τη ζωή τους, παρουσία ενός γιατρού και ενός δικηγόρου, οι οποίοι στη συνέχεια κάλεσαν την αστυνομία. «Η αστυνομία έρχεται για να ελέγξει την κατάσταση και τις συνθήκες, και αν όλα είναι εντάξει, τότε είναι εντάξει», δήλωσε η Βέτσελ, προσθέτοντας ότι η απόφαση είχε ληφθεί «σε βάθος χρόνου και ήταν καλά μελετημένη. Δεν υπήρχαν ζητήματα ψυχικής υγείας».

Σε συνέντευξή τους πέρυσι στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, οι αδελφές είχαν πει ότι επιθυμούσαν «να φύγουμε μαζί, την ίδια μέρα… Η ιδέα ότι η μία από τις δύο θα φύγει πρώτη είναι πολύ δύσκολο να αντέξει κανείς».

Στη γερμανική εφημερίδα Bild είχαν δηλώσει ότι ήθελαν οι στάχτες τους να τοποθετηθούν στην ίδια τεφροδόχο κάποια μέρα και να ταφούν δίπλα στη μητέρα τους και τον σκύλο τους, τον Γέλο.

Kessler Twins: Η ζωή τους

Γεννημένες το 1936 στη Γερμανία, οι αδελφές ξεκίνησαν ως χορεύτριες μπαλέτου στην Όπερα της Λειψίας, με την καριέρα τους στο τραγούδι και τον χορό να απογειώνεται από τα 16 τους, αφού η οικογένειά τους διέφυγε από την Ανατολική Γερμανία προς το Ντίσελντορφ.

Εκπροσώπησαν τη Δυτική Γερμανία στη Eurovision το 1959, όπου τερμάτισαν στην όγδοη θέση. Εμφανίστηκαν στο Λίντο του Παρισιού στα τέλη της δεκαετίας του ’50, όπου γνώρισαν τον Έλβις Πρίσλεϊ το 1959, καθώς και τον Ντον Λούριο, έναν Ιταλό χορογράφο που τις έφερε στην Ιταλία το 1961.

Στην Ιταλία, όπου ο ανδροκρατούμενος Τύπος τις αποκαλούσε «τα πόδια του έθνους», η καριέρα τους άνθισε. Έκαναν το ντεμπούτο τους στη χώρα στα εξαιρετικά δημοφιλή μουσικοχορευτικά σόου της Rai Giardino d’inverno και Studio Uno.

Οι αδελφές αποτελούσαν σύμβολα ταλέντου, κομψότητας και γυναικείας ανεξαρτησίας, με τη μεγάλη επιτυχία τους να έρχεται σε μια εποχή αυστηρών συντηρητικών ηθικών αρχών. Αλλά μαζί με τη δημοτικότητα ήρθε και η αντιπαράθεση: τα γυμνά τους πόδια παραβίαζαν τους αυστηρούς ενδυματολογικούς κανόνες της Rai. Τις ανάγκασαν να φορούν χοντρές μαύρες κάλτσες κατά τις εμφανίσεις τους.

Οι Κέσλερ είχαν πει στη συνέντευξή τους στη Corriere: «Στην τηλεόραση ήμασταν ελαφρά ντυμένες, αλλά πιστεύουμε ότι ήμασταν πάντα κομψές, ποτέ χυδαίες. Υπήρχαν επικρίσεις, αλλά αυτό τελικά λειτούργησε υπέρ μας».

Ο όρκος να μην παντρευτούν ποτέ

Αργότερα στην καριέρα τους, έπαιξαν και σε κινηματογραφικές ταινίες και σε θεατρικές παραγωγές.

Οι αδελφές γνώρισαν επιτυχία και στις ΗΠΑ, όπου εμφανίστηκαν με καλλιτέχνες όπως ο Φρανκ Σινάτρα και ο Φρεντ Αστέρ. Έζησαν μαζί στη συνοικία Τραστέβερε της Ρώμης μέχρι το 1986, όταν επέστρεψαν στη Γερμανία και εγκαταστάθηκαν στο Γκρύνβαλντ.

Και οι δύο είχαν σχέσεις – η Έλεν ήταν για 20 χρόνια με τον Ιταλό ηθοποιό Ουμπέρτο Ορσίνι, ενώ η Άλις είχε σχέσεις με τον Γάλλο ηθοποιό Μαρσέλ Αμόν και τον Ιταλό ηθοποιό Ενρίκο Μαρία Σαλέρνο.

Ωστόσο, είχαν δώσει όρκο να μην παντρευτούν ποτέ. Σε διάφορες συνεντεύξεις είχαν πει ότι αυτή η απόφαση επηρεάστηκε από τον δυστυχισμένο γάμο της μητέρας τους, λόγω ενδοοικογενειακής βίας. Είπαν στη Corriere ότι η δουλειά τους τούς έδινε μια ξεκάθαρη αίσθηση ανεξαρτησίας: «Είχαμε ξεκάθαρη άποψη από την αρχή, από τότε που ήμασταν κορίτσια: έπρεπε να είμαστε ανεξάρτητες. Δεν θέλαμε να εξαρτόμαστε από κανέναν άντρα.

«Ήμασταν φεμινίστριες, χωρίς να το σκεφτόμαστε: από τα 15 μας αρχίσαμε να κερδίζουμε τα δικά μας χρήματα. Ήμασταν πάντα ανεξάρτητες. Ίσως, στο τέλος, να εξαρτηθήκαμε λίγο η μία από την άλλη.»

Με πληροφορίες από Guardian, lifo.gr