Ανθρωπιστικές και φυσικές καταστροφές, τραγικά λάθη και διαχρονικές παραλείψεις της Πολιτείας, πόνος, οργή και ένα τεράστιο γιατί που πλανάται μέχρι και σήμερα πάνω από τη χώρα. Τον Γενάρη του 2023, όταν όλοι αλλάζαμε χρονιά στα σπίτια ή σε καταστήματα, τίποτα δεν προμήνυε τις τραγωδίες που θα βίωνε η Ελλάδα κατά τη διάρκεια του έτους, που αφήνει πίσω του εκατόμβες νεκρών.
Οι χαρακτηρισμοί των τεσσάρων γεγονότων που συγκλόνισαν τη χώρα αρκούν για να αποτυπώσουν το μέγεθος της τραγωδίας. Το χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της Ελλάδας, το φονικότερο ναυάγιο στην Ελλάδα και ένα από τα χειρότερα στη Μεσόγειο, η μεγαλύτερη φωτιά σε ευρωπαϊκό έδαφος τα τελευταία χρόνια, συντριπτικό οικονομικό πλήγμα με 720.000 στρέμματα βυθισμένα κάτω από το νερό.
Παρά τις θετικές εξελίξεις που σημειώθηκαν σε διάφορα πεδία στην ελληνική πραγματικότητα καθ’όλη τη διάρκεια της χρονιάς, τέσσερα γεγονότα θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη των πολιτών της χώρας και όχι μόνο. Οι εκατοντάδες ψυχές των αδικοχαμένων ανθρώπων που προσμένουν μία δικαίωση, η τεράστια οικολογική καταστροφή που υπέστησαν περιοχές της χώρας και οι οικονομικές επιπτώσεις των καταστροφών που πλήττουν ακόμη χιλιάδες κατοίκους, δεν αφήνουν περιθώρια να χαρακτηρίσουμε το 2023 μία καλή χρονιά.
Ακολουθούν σε χρονολογική σειρά οι τέσσερις τραγωδίες που σημάδεψαν τη χώρα το απερχόμενο έτος:
1. Σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη: 57 επίσημα νεκροί
Το ρολόι έδειχνε 23.20 της 28ης Φεβρουαρίου. Λίγη ώρα νωρίτερα ο 21χρονος Αναστάσιος Κουτσόπουλος έστελνε στη μητέρα του το εξής μήνυμα: «Μαμά κοιμήσου, θα αργήσω». Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της Θώμης, της Χρύσας και της Αναστασίας, των δίδυμων κοριτσιών και της ξαδέρφης τους, ήταν αναρτημένο βίντεο στο οποίο σχολίαζαν τις καθυστερήσεις στο δρομολόγιο της γραμμής Αθήνα-Θεσσαλονίκη: «Ίσως φτάσουμε κάποτε» έγραφαν στη λεζάντα. Δεν έφτασαν όμως ποτέ. Ο Τάσος άργησε περισσότερο απ’ όσο περίμενε η μητέρα του, μια ολόκληρη ζωή…
Ένα λεπτό αργότερα, στις 23.21 οι κάμερες κατέγραψαν την πιο θανατηφόρα σύγκρουση στην ιστορία των σιδηροδρομικών δυστυχημάτων της χώρας. Ο επιβατικός συρμός Intercity 62 που μετέφερε περισσότερους από 350 επιβάτες συγκρούστηκε στο ρεύμα καθόδου με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Λάρισα. Η σύγκρουση στα Τέμπη είχε ως αποτέλεσμα να εκτροχιαστούν και να αναφλεχθούν τα πρώτα βαγόνια της επιβατικής αμαξοστοιχίας.
Ακολούθησαν σκηνές πανικού και τρόμου. Επιβάτες που είχαν ακόμη τις αισθήσεις τους προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν ανήμπορους και σοκαρισμένους συνεπιβάτες τους, νέους ανθρώπους και μητέρες με παιδιά ανάμεσά τους. Πυροσβεστικά οχήματα και ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ ολοένα και κατέφθαναν στο σημείο, συνειδητοποιώντας εκείνη τη στιγμή το μέγεθος της τραγωδίας. 57 επίσημα νεκροί, με τη μία σορό να παραμένει ακόμη αταυτοποίητη. Ανάμεσά τους πολλά νέα παιδιά, που επέστρεφαν από το τριήμερο των Αποκρεών.
Η αμαξοστοιχία IC62 είχε φθάσει στη Λάρισα με καθυστέρηση λόγω ενός περιστατικού που προηγήθηκε στον σταθμό του Παλαιοφάρσαλου και αποχώρησε από τον σταθμό της Λάρισας στις 23:00, από τη γραμμή καθόδου. Την ίδια στιγμή, η εμπορευματική αμαξοστοιχία πορευόταν από τη Θεσσαλονίκη στη Λάρισα στην ίδια, καθοδική γραμμή. «Πάμε κι όπου βγει» άκουσε να λένε μέσω των ασυρμάτων επιβάτης της μοιραίας αμαξοστοιχίας. Ήταν η στιγμή που το πλήρωμα του IC62 προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τον σταθμάρχη της Λάρισας, αντιλαμβανόμενο ότι πορεύονται σε λάθος γραμμή. «Εάν λειτουργούσε η σηματοδότηση στη μοιραία γραμμή…», «εάν εφαρμοζόταν πλήρως η σύμβαση για την “Ανάταξη και Αναβάθμιση του συστήματος Σηματοδότησης-Τηλεδιοίκησης και Αντικατάστασης 70 Αλλαγών Τροχιάς, σε Εντοπισμένα Τμήματα του Άξονα Αθήνα- Θεσσαλονίκη- Προμαχώνας” (Α.Σ. 717)», εάν δεν «γίνονταν όλα χειροκίνητα…», καθώς «το σύστημα ETCS, το οποίο προστατεύει απέναντι στο ανθρώπινο λάθος, εξακολουθεί να μη λειτουργεί, παρά το γεγονός ότι έχει εγκατασταθεί στις μηχανές!». Πολλά τα εάν, μηδαμινές οι απαντήσεις.
Δύο άτομα έχουν προφυλακιστεί, ο σταθμάρχης Λάρισας και ο επιθεωρητής διοίκησης του ΟΣΕ. Ποινικές διώξεις έχουν ασκηθεί σε βάρος πρώην στελέχων, υπαλλήλων του ΟΣΕ και σε πρώην και νυν διοικήσεις αρμόδιων διευθύνσεων. Έχει συσταθεί εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη στη Βουλή. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία άσκησε στα μέσα Δεκεμβρίου κακουργηματικές διώξεις για τη σύμβαση «717» σε βάρος 23 ατόμων, υπαλλήλων της ΕΡΓΟΣΕ, της Ελληνικής Διαχειριστικής Αρχής του Επιχειρησιακού Προγράμματος Υποδομών Μεταφορών, Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης και σε νομικούς εκπροσώπους και υπαλλήλους της αναδόχου κοινοπραξίας.
Τον Δεκέμβριο, συγγενείς και φίλοι παρέλαβαν τα πτυχία των αδικοχαμένων φοιτητών σε μία σιωπηρή, πένθιμη τελετή ορκωμοσίας. Ο 21χρονος Γεράσιμος-Ιάσονας Γεωργιάδης, ο μοναδικός επιζών από το πρώτο βαγόνι βρίσκεται ακόμα σε κώμα, δίνοντας πολύμηνη μάχη για τη ζωή του. Οι οικογένειες των 57 θυμάτων της ανείπωτης τραγωδίας ακόμη περιμένουν μία δικαίωση…
(Αναλυτικά τα ονόματα των 57 αδικοχαμένων ως ελάστιχο φόρο τιμής: Ιορδάνης Αδαμάκης (22 ετών), Αναστασία Αδαμίδη (24 ετών), Δημήτρης Ασλανίδης (26 ετών), Βάιος Βλάχος (34 ετών), Σπύρος Βούλγαρης (35 ετών), Ιωάννης Βουτσινάς (48 ετών), Έλενα Δουρμίκα (35 ετών), Μαρία Εγούτ (55 ετών), Δήμητρα-Ευαγγελία Καπετάνιου (24 ετών), Σωτήρης Καραγεωργίου (28 ετών), Νικήτας Καραθεοδώρου (23 ετών), Βάια Μπλέκα-Καρακώστα (42 ετών), Ιωάννης Καρασάββας (27 ετών), Ιωάννης Καριώτης (63 ετών), Αθηνά Κατσάρα (34 ετών), Χρυσούλα Κουκαριώτη (55 ετών), Ευαγγελία Ντος Σάντος Σίλβα – Κουκαριώτη (63 ετών), Ιονέλ Κουλέλα/Ionel Culea (34 χρονών), Αναστάσιος Κουτσόπουλος (21 χρονών), Γιώργος Κουτσούμπας (59 ετών), Γεώργιος Κυριακίδης (67 ετών), Βασίλειος-Κυριάκος Κώττας (51 ετών), Κλαούντια – Αλεξάνδρα Λάτα (20 ετών), Δημήτρης Μασσαλής (30 ετών), Ιφιγένεια Μήτσκα (22 ετών), Μοχάμεντ – Εντρίζ Μία (33 ετών), Μαρία Μίαρη (55 ετών), Μαίρη Μουρτζάκη (51 ετών), Φραντσέσκα Μπέζα (20 ετών), Παβλίνο Μπόζο/Pavlini Bozo (61 ετών), Ευάγγελος Μπουρνάζης (54 ετών), Παναγιώτης Μπουρνάζης (15 ετών), Νίκος Ναλμπάντης (28 ετών), Δημήτρης Οικού (29 ετών), Αναστασία Παπαγγελή (19 ετών), Γεώργιος Παπάζογλου (22 ετών), Κυπριανός (Κύπρος) Παπαϊωάννου (23 ετών), Ανδρέας Παυλίδης (49 ετών), Θωμαή (Θώμη) Πλακιά (19 ετών), Χρυσή (Χρύσα) Πλακιά (19 ετών), Αναστασία Πλακιά (19 ετών), Καλλιόπη (Κέλλυ) Πορφυρίδου (23 ετών), Ντένις Ρούτσι (22 ετών), Σοφία-Ειρήνη Ταχμαζίδου (32 ετών), Ιωάννης Τζοβάρας (55 ετών), Άγγελος Τηλκερίδης (23 ετών), Αγάπη Τσακλίδου (22 ετών), Ελένη Τσίντζα (22 ετών), Αφροδίτη Τσιώμα (22 ετών), Γεώργιος Φωτόπουλος (57 ετών), Ελισάβετ Χατζηβασιλείου (26 ετών), Παναγιώτης Χατζηχαραλάμπους (29 ετών), Βασιλική Χλώρου (55 ετών), Ελπίδα Χούπα (28 ετών), Μαρία Θωμαή (Μάρθη) Ψαροπούλου (19 ετών), Εριέττα Μόλχο (23 ετών), ένας Σύρος πρόσφυγας, αταυτοποίητος)
2. Ναυάγιο στην Πύλο: 82 επίσημα νεκροί – Τουλάχιστον 500 επιβαίνοντες
Δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα της 14ης Ιουνίου, υπεράριθμο αλιευτικό σκάφος με την επωνυμία «Αντριάνα» που μετέφερε παράτυπους μετανάστες βυθίζεται 50 μίλια (80χλμ) ανοιχτά της Πύλου, σε διεθνή ύδατα. Ξεκινούν επιχειρήσεις διάσωσης και μέχρι τις 11 το πρωί της επόμενης μέρας έχουν εντοπιστεί και διασωθεί συνολικά 104 άτομα, αριθμός που έκτοτε δεν μεταβλήθηκε…
Αρχίζουν να διαρρέουν οι πρώτες πληροφορίες που αποδεικνύουν ότι επρόκειτο για μία ακόμη τραγωδία, ένα φρικτό ναυάγιο. Στο αλιευτικό σκάφος, μήκους 30 μέτρων, επέβαιναν από 500 έως 750 μετανάστες. Οι 104 διασωθέντες, όλοι τους άνδρες, μεταξύ των οποίων και ασυνόδευτοι ανήλικοι, βρίσκονταν στο κατάστρωμα, ενώ όσοι παρέμεναν στο αμπάρι, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, παρασύρθηκαν στον θάνατο με τη βύθιση του σκάφους. Κανείς από τους επιβαίνοντες δεν φορούσε σωσίβιο. Έως το βράδυ της ίδιας ημέρας είχαν ανασυρθεί 79 σοροί. Στο νοσοκομείο νοσηλεύονταν περίπου 30 άτομα, ηλικίας 16 ετών και άνω. Οι έρευνες συνεχίστηκαν για να καταλήξουν έως και σήμερα στην ανεύρεση μόλις 82 σορών. Συγγενείς των επιβαινόντων έσπευσαν στην Ελλάδα ή επικοινωνούσαν τηλεφωνικά αναζητώντας αγωνιωδώς τους δικούς τους ανθρώπους. Πολλοί από αυτούς δεν ξαναμίλησαν ποτέ μαζί τους…
Το «Αντριάνα» είχε αποπλεύσει στις 9 Ιουνίου από το λιμάνι Τομπρούκ της Λιβύης με προορισμό την Ιταλία. Καθένας από τους διακινούμενους, κυρίως Σύροι, Αιγύπτιοι και Πακιστανοί υπήκοοι, κατέβαλε από 4.500 έως 6.500 δολάρια. Σύμφωνα με μαρτυρίες διασωθέντων, οι διακινητές τούς έδιναν ελάχιστο φαγητό και νερό. Γύρω στις 11 το πρωί της 13ης Ιουνίου, κατόπιν κλήσης από ακτιβίστρια στις ιταλικές αρχές, ενημερώνεται το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης για αλιευτικό σκάφος με μεγάλο αριθμό μεταναστών στα διεθνή ύδατα νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου. Σύμφωνα με το Λιμενικό, στις 15.35 ελικόπτερο του Σώματος εντοπίζει το σκάφος και έκτοτε παρακολουθείται από τις αρχές. Το Λιμενικό αναφέρει ότι απευθύνθηκαν επανειλημμένα προς το σκάφος μέσω δορυφορικού τηλεφώνου για παροχή βοήθειας, υποστηρίζοντας πως λάμβαναν αρνητική απάντηση. Στις 22.40 σκάφος του Λιμενικού Σώματος άρχισε να επιτηρεί την πορεία του «Αντριάνα» από απόσταση την πορεία του αλιευτικού. Έκτοτε μαρτυρίες διασωθέντων και αρμόδιων αρχών διίστανται.
Σύμφωνα με το Λιμενικό Σώμα, στις 01.40, επιβαίνων στο αλιευτικό ενημέρωσε το Κέντρο Επιχειρήσεων ότι παρουσιάστηκε βλάβη στη μηχανή του σκάφους και έπαψε να κινείται. Πλωτό του λιμενικού, το «920» προσπάθησε να προσεγγίσει το αλιευτικό για να διαπιστώσει το πρόβλημα. Στις 02:04, σύμφωνα πάντα με το Λιμενικό, ο κυβερνήτης του παραπλέοντος σκάφους του λιμενικού ενημέρωσε το Κέντρο Επιχειρήσεων ότι είδε το αλιευτικό να παίρνει μια δεξιά, και στη συνέχεια μια απότομη αριστερά κλίση. Το σκάφος ξαναπήρε τελικά κλίση προς τα δεξιά, τόσο μεγάλη που ανετράπη. Δέκα με δεκαπέντε λεπτά αργότερα το σκάφος βυθίστηκε και όσοι επέβαιναν στα εξωτερικά καταστρώματα βρέθηκαν στη θάλασσα. Τότε ξεκίνησε ευρεία επιχείρηση έρευνας και διάσωσης.
Σύμφωνα με μαρτυρίες διασωθέντων, το «Αντριάνα» παρουσίαζε από την αρχή του ταξιδιού του βλάβες στη μηχανή, με κάποιους από τους διακινητές να την επισκευάζουν κάθε φορά. Τη μοιραία εκείνη όμως νύχτα, η μηχανή σταμάτησε να δουλεύει και ένας εκ των επιβαινόντων κάλεσε για βοήθεια. Εννέα διασωθέντες κατέθεσαν πως «ελληνικό πλοίο» προσπάθησε να ρυμουλκήσει το «Αντριάνα» με χρήση σχοινιού, με αποτέλεσμα λίγα λεπτά αργότερα να βυθιστεί.
Παρά τις αρχικές λεπτομερείς ανακοινώσεις του, το Λιμενικό παρέλειψε να κάνει αναφορά στη χρήση σχοινιού, ωστόσο στην ένορκη κατάθεσή του ο κυβερνήτης του πλοίου «920» ανέφερε ότι στις 23.50 έδεσε έναν «μικρό κάβο» στο πλοιάριο με τους μετανάστες με σκοπό να το προσεγγίσουν και να διαπιστώσουν τι ακριβώς χρειάζεται. Σύμφωνα με την ίδια κατάθεση, οι επιβαίνοντες του «Αντριάνα» στις 23.57 έλυσαν τα σχοινιά.
Στις 26 Ιουλίου, η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια, Έμιλυ Ο’ Ράϊλι, ξεκίνησε έρευνα προκειμένου να αποσαφηνιστεί ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, Frontex στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο στη «σκιά» του πολύνεκρου ναυαγίου στα ανοιχτά της Πύλου. Στις 14 Σεπτεμβρίου, 40 διασωθέντες κατέθεσαν μήνυση κατά παντός υπευθύνου για τη διερεύνηση πράξεων και παραλείψεων ενώπιον του Ναυτοδικείου Πειραιά. Στις 29 Σεπτεμβρίου, τρεις μήνες μετά το πολύνεκρο ναυάγιο, κατόπιν εντολής του Ναυτοδικείου, κατασχέθηκαν τα κινητά τηλέφωνα του πληρώματος του σκάφους «920» του Λιμενικού. Στις 9 Νοεμβρίου, ο Συνήγορος του Πολίτη ανακοινώνει ανεξάρτητη ενδελεχή έρευνα μετά «τη ρητή άρνηση» να ξεκινήσει το Λιμενικό εσωτερική πειθαρχική έρευνα.
3. Πυρκαγιά στον Έβρο: 21 νεκροί, ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή
Το πρωί του Σαββάτου 19 Αυγούστου στην περιοχή της Μελίας στα όρια των δημοτικών ενοτήτων Αλεξανδρούπολης και Φερών εντοπίζονται μικρές εστίες φωτιάς, συνέπεια σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, των κεραυνών που είχαν χτυπήσει την περιοχή το προηγούμενο βράδυ. Παρά την έγκαιρη επέμβαση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, μία από τις εστίες παίρνει διαστάσεις και μέχρι το μεσημέρι της ίδιας ημέρας δόθηκε προτροπή εκκένωσης των πρώτων τριών χωριών της περιοχής, Νίψα, Αετοχώρι και Πεύκα. Ο εφιάλτης είχε μόλις ξεκινήσει.
Η πυρκαγιά στον Έβρο έκαιγε για 16 συνεχόμενες ημέρες. Από την αρχή είχαν τεθεί στη μάχη επίγεια και εναέρια μέσα, ωστόσο αντί να τιθασεύεται η πύρινη λαίλαπα, ολοένα και αγρίευε. Το 112 ηχούσε όλο και πιο συχνά για εκκενώσεις οικισμών και χωριών, τη στιγμή που η πυρκαγιά περικύκλωνε τον Άβαντα. Ήδη από τις πρώτες δύο ημέρες, οι κάτοικοι του νομού είχαν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι το πύρινο μέτωπο δεν θα σβήσει εύκολα. Το βράδυ της τρίτης ημέρας εκκενώνεται το νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης. Μέσα σε μόλις τέσσερις ημέρες, ο καπνός από την πύρινη κόλαση θα φτάσει και θα σκεπάσει μέχρι και τα Ιόνια νησιά. Ο ήλιος θα κρυβόταν πίσω από ένα μαύρο σύννεφο καμμένου. Περίπου 650.000 στρέμματα κάηκαν το τριήμερο 21-23 Αυγούστου.
Όλη η Ελλάδα παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα. Η φωτιά είχε υπερπηδήσει την Εγνατία Οδό και είχε φτάσει σε παράλιους οικισμούς. Στις 22 Αυγούστου η φωτιά περνάει στο δάσος της Δαδιάς. Την ίδια ημέρα, εντοπίζονται απανθρακωμένες 18 σοροί παράτυπων μεταναστών, ανάμεσά τους δύο παιδιά. Την προηγούμενη είχε εντοπιστεί ακόμη μία σορός παράτυπου μετανάστη, με τον τραγικό απολογισμό να φτάνει τους 19 νεκρούς. Οι άνεμοι στάθηκαν απέναντι στη μάχη για την κατάσβεση της φωτιάς, με συνεχείς εναλλαγές στις κατευθύνσεις. Στις 24 Αυγούστου οι φωτιές του δήμου Αλεξανδρούπολης ενώνονται με αυτές της Ροδόπης, ενώ την ίδια ώρα εντείνεται η ανησυχία για τη Δαδιά, όπου την επομένη εντοπίζονται ακόμη δύο σοροί παράτυπων μεταναστών. Η λίστα μετράει πλέον 21 νεκρούς.
Τις επόμενες ημέρες, η πυρκαγιά κατακαίει ασταμάτητα τις καταπράσινες εκτάσεις της Δαδιάς. Μαρτυρίες από το σημείο ανέφεραν ουρλιαχτά που διαπερνούσαν το μαύρο πέπλο του καπνού, από ζώα που καίγονταν ζωντανά, ανήμπορα να δραπετεύσουν από τον πύρινο εφιάλτη. Οι εστίες μεταφέρθηκαν στην περιοχή του Σουφλίου, δημιουργώντας δυστοπικές εικόνες μίας επίγειας κόλασης. Τα ξημερώματα της 3ης Σεπτεμβρίου οι άνεμοι κοπάζουν και δύο ημέρες μετά, στις 5 Σεπτεμβρίου, ανακοινώνεται ότι πλέον δεν υπάρχει ενεργό μέτωπο φωτιάς στον Έβρο.
Στον τραγικό απολογισμό της πυρκαγιάς, 21 άτομα έχασαν τη ζωή τους, κάτοικοι είδαν τους κόπους χρόνων να καταστρέφονται, ανυπολόγιστος αριθμός πανίδας χάθηκε στο πέρασμα της πύρινης λαίλαπας, με μεγάλες απώλειες στα μελισσουργία, κάηκε σχεδόν το 60% του δάσους της Δαδιάς, ενώ η συνολική καμένη έκταση στον Έβρο ξεπερνά τα 935.000 στρέμματα…
4. Πλημμύρες στη Θεσσαλία: 17 νεκροί, τεράστια οικονομική καταστροφή
Στις 4 Σεπτεμβρίου οι μετεωρολόγοι προειδοποιούν για την έλευση της επονομαζόμενης κακοκαιρίας Daniel που θα χτυπούσε τη κεντρική και νότια Ελλάδα και θα συνοδευόταν από βροχοπτώσεις, χαλάζι και ισχυρές καταιγίδες με μεγάλα ύψη βροχής, ικανά να προκαλέσουν πλημμυρικά φαινόμενα.
Το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου οι προγνώσεις επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, με την πλέον χαρακτηριστική φράση του αντιδημάρχου Μηλίνας στο Πήλιο να αποτυπώνει το μέγεθος του φαινομένου: «Βλέπω την καταστροφή του Νώε». Η κακοκαιρία είχε ήδη χτυπήσει τη Μαγνησία και τις Σποράδες με τα πρώτα προβλήματα να καταγράφονται στον Βόλο, τη Σκιάθο, σε χωριά του Πηλίου αλλά και σε περιοχές της Θεσσαλίας. Οι δρόμοι είχαν μετατραπεί σε ποτάμια, περιοχές του Πηλίου έμειναν χωρίς ρεύμα, ενώ είχαν ήδη ξεκινήσει οι πρώτοι απεγκλωβισμοί κατοίκων. Δεν ήταν παρά η αρχή της βιβλικής καταστροφής. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας ανακοινώνεται ο πρώτος νεκρός, ενώ λίγο αργότερα τίθεται σε ισχύ καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας σε Βόλο, ορεινή Μαγνησία και Σκιάθο. Χείμαρροι υπερχείλισαν μετατρέποντας την Αγριά και τον Βόλο σε ένα απέραντο ποτάμι. Αυτοκίνητα παρασύρονται από τα ορμητικά λασπόνερα, φτάνοντας στο Πήλιο έως τη θάλασσα. Στη Ζαγορά Πηλίου καταγράφεται ρεκόρ ημερησίου ύψους βροχής, ίσο με 754 χιλιοστά. Έως και το επόμενο πρωί, η Πυροσβεστική είχε δεχθεί 1.049 κλήσεις μόνο στην περιοχή της Θεσσαλίας. Η κακοκαιρία χτυπά παράλληλα την Κορινθία, την Αργολίδα και τη Χαλκιδική.
Στις 6 Σεπτεμβρίου η κατάσταση επιδεινώθηκε. Οι αρμόδιες αρχές προχωρούν σε απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλη τη Μαγνησία, τα Φάρσαλα και την Καρδίτσα, ενώ αρκετές περιοχές μένουν χωρίς ρεύμα και νερό. Άνθρωποι προσπαθούσαν να σωθούν με φουσκωτές βάρκες και σχοινιά, την ώρα που δεκάδες οδηγοί είχαν εγκλωβιστεί στα οχήματά τους.
Η κακοκαιρία σφυροκοπά και την Εύβοια,τη Φθιώτιδα και την Αττική καταστρέφοντας υποδομές στο διάβα της, ενώ ξεκινούν και οι πρώτες εκκενώσεις περιοχών. Την ώρα που οι μετεωρολόγοι κάνουν λόγο για εξαιρετικά ακραίο φαινόμενο, ανακοινώνεται και ο δεύτερος νεκρός. Βόλος και Λάρισα μετατράπηκαν σε λίγες ώρες σε θάλασσα, τεράστιες εκτάσεις σε όλο τον θεσσαλικό κάμπο είχαν καλυφθεί από νερό.
Έντονα πλημμυρικά φαινόμενα καταγράφηκαν και στα Τρίκαλα, ενώ στην περιοχή της Καρδίτσας εντοπίζεται ο τρίτος νεκρός από την επέλαση της κακοκαιρίας. Λίγο αργότερα τίθεται σε ισχύ απαγόρευση κυκλοφορίας και στη Λαμία.
Οι εικόνες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας με το ξημέρωμα της 7ης Σεπτεμβρίου είναι σοκαριστικές. Κάτοικοι στον δήμο Παλαμά στην Καρδίτσα ανέβηκαν στις στέγες των πλημμυρισμένων σπιτιών τους, κάνοντας έκκληση για ελικόπτερο προκειμένου να τους απεγκλωβιστούν. Η Ελλάδα κόβεται στα δύο, όταν πλημμυρικά φαινόμενα στην Εθνική Οδό Αθηνών-Θεσσαλονίκης αναγκάζουν τις αρχές να διακόψουν την κυκλοφορία στο ύψος της Θεσσαλίας. Στα Τρίκαλα το νερό ξεπερνά το 1,5 μέτρο, την ώρα που σπίτια και εκτάσεις σε όλη τη Θεσσαλία έχουν βυθιστεί κάτω από το νερό. Στη μάχη για τον απεγκλωβισμό και τη διάσωση κατοίκων ρίχνονται ελικόπτερα, εξωλέμβιες βάρκες, μέχρι μπουλντόζες και τρακτέρ. Στον Παλαμά, ένας πατέρας προσπαθεί να σώσει το παιδί του με σωσίβιο θαλάσσης.
Στις επιχειρήσεις διάσωσης συνδράμουν πλέον πέραν της Πυροσβεστικής, της ΕΜΑΚ, της αστυνομίας και εθελοντικών οργανώσεων και πολιτών, ο στρατός και βατραχάνθρωποι. Κάτοικοι σχηματίζουν ουρές για ένα μπουκάλι νερό, την ώρα που δεκάδες πολίτες παραμένουν εγκλωβισμένοι. Στο τέλος της ημέρας,οι νεκροί είχαν φτάσει τους έξι.
Νωρίς το πρωί της επομένης, υπερχειλίζει και ο Πηνειός, με τα ορμητικά νερά να προστίθενται στην ήδη πλημμυρισμένη Λάρισα και τη Φαρκαδόνα. Υποβρύχιες ομάδες διασωστών πραγματοποιούν πλέον έρευνες κάτω από τα νερά. Απ’ άκρη σ’ άκρη η Θεσσαλία είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο ποτάμι λασπόνερων, οι νεκροί φτάνουν πλέον τους δέκα και οι υγειονομικές αρχές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα μολυσμένα νερά. Ο κάμπος βίωνε μία ανελέητη καταστροφή.
Τις επόμενες ημέρες η κακοκαιρία κοπάζει, όλοι όμως έρχονται αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις της επέλασής της. Ο τραγικός απολογισμός των νεκρών θα ανέλθει στους 17, ενώ 720.000 στρέμματα θάφτηκαν κάτω από τα λασπόνερα. Κτηνοτρόφοι αντίκρισαν την καταστροφή της ζωικής τους παραγωγής, με τα νεκρά ζώα να επιπλέουν στο νερό. Εκτιμάται πως πάνω από 140.000 ζώα πνίγηκαν, με τις αρμόδιες αρχές να ξεκινούν την περισυλλογή τους αρκετά ώρες αργότερα. Το ήδη μολυσμένο νερό σε συνδυασμό με τα νεκρά ζώα αποτέλεσαν την επιτομή της υγειονομικής βόμβας. Στην περιοχή καταγράφηκαν κρούσματα γαστρεντερίτιδας, αναπνευστικού ακόμη και σαλμονέλας. Στον Βόλο η υδροδότηση επανήλθε μετά από δύο εβδομάδες.
Κι όλα αυτά μέχρι να χτυπήσει η κακοκαιρία Elias στο τέλος του ίδιου μήνα, πλημμυρίζοντας εκ νέου περιοχές στη Μαγνησία. Πάνω από το 70% του Βόλου έμεινε ξανά χωρίς ρεύμα και νερό, ενώ σπίτια, επιχειρήσεις και δρόμοι καταστράφηκαν για ακόμη μία φορά.
Τα πρωτοφανή ύψη βροχής κατέστρεψαν τον θεσσαλικό κάμπο, μαζί και τις οικονομικές δραστηριότητες των κατοίκων του, τη γεωργία και την κτηνοτροφία, που θα χρειαστούν χρόνια για να επανακάμψουν. Μέχρι και τις 21 Δεκεμβρίου είχαν καταβληθεί από το κράτος 137,7 εκατ. ευρώ σε 39.749 πλημμυροπαθείς, περί τους μισούς δηλαδή πληγέντες. Ολόκληρες οικογένειες παραμένουν ακόμη σε προσωρινές στέγες, ενώ συνεχείς είναι οι κινητοποιήσεις των πλημμυροπαθών μέχρι και σήμερα, ζητώντας μεγαλύτερη και αμεσότερη κρατική ενίσχυση για να αρχίσουν να χτίζουν από το μηδέν ξανά τις ζωές τους…
