Η φορολόγηση της ιδιωτικής παραγωγής αποτελεί την κινητήρια δύναμη πίσω από τις υπηρεσίες που παρέχει το κράτος προς τους πολίτες του και κυρίως εκείνους τους πολίτες που παράγουν τον πλούτο προς φορολόγηση.
Φυσικά φόρους πληρώνουν και οι υπάλληλοι του κράτους, πλην όμως αυτοί οι φόροι δεν είναι τίποτε άλλο από τον τρόπο που το κράτος μειώνει το ποσόν που τους πληρώνει. Αν δηλαδή το κράτος δίδει σε κάποιον €2.000 μικτά μηνιαίως αλλά του κρατά τα €700 ως φόρους, στην πραγματικότητα τον πληρώνει €1.300 καθώς τα υπόλοιπα δεν τα αποδίδει σε κάποιον τρίτο, αλλά στον εαυτό του.
Αντίθετα, ο ιδιώτης εργοδότης που πληρώνει σε κάποιον υπάλληλο €2.000 μικτά έχει κόστος όχι μόνο τα €1.300 που δίδει στον εργαζόμενο, αλλά και τα €700 που αποδίδει στο κράτος, συν τις εργοδοτικές εισφορές 28% σύνολο €2.560. Αυτό φυσικά δεν είναι ισοδύναμο με το κόστος για την υπηρεσία που παρέχει ο δημόσιος υπάλληλος στην κοινωνία (ασφάλεια, άμυνα, παιδεία, δικαιοσύνη κλπ) καθώς ο ιδιωτικός τομέας δεν έχει εξασφαλισμένα έσοδα στην ελεύθερη οικονομία, πλην αν είναι μέλος μιας προστατευόμενης συντεχνίας που το κράτος της εξασφαλίζει τα προς το ζην όπως πχ οι συμβολαιογράφοι ή οι μεταφορείς.
Αν κάποιος λοιπόν είναι νέος ελεύθερος επαγγελματίας το 2013, και έχει την τύχη να καταφέρει σε υφεσιακή οικονομία να βγάλει €2.000 το μήνα, ας δούμε τί μερίδιο από τον παραγόμενο πλούτο του θα δώσει στο κράτος ετησίως ως άμεση και έμμεση φορολογία ή ασφαλιστικές εισφορές, που στην πραγματικότητα είναι επίσης φορολογία καθώς καμία κεφαλαιοποίηση δεν παρέχουν γιατί αναδιανέμονται σε σημερινούς συνταξιούχους.
Άμεσος φόρος λοιπόν από το πρώτο ευρώ μετά τις ασφαλιστικές “εισφορές” είναι 26% ή €4.836 συν 55% “προκαταβολή” φόρου του επόμενου έτους, δηλαδή άλλα €2.660, σύνολο €7.500.
Επειδή είναι επαγγελματίας θα πληρώσει και τέλος επιτηδεύματος άλλα €1.000 ανεξάρτητα από το εισόδημά του.
Επίσης, ο ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) χρειάζεται άλλα €450 το μήνα προς αναδιανομή σε συνταξιούχους, για να του επιτρέπεται να επιχειρεί, ή €5.400 ετησίως.
Σύνολο των άμεσων φόρων είναι λοιπόν €13.900 ή το 58% του εισοδήματός του.
Για να μπορέσει όμως να βγάλει αυτά τα δυο χιλιάρικα το μήνα ο ήρωάς μας πρέπει κάπου να κοιμάται και να ξεκουράζεται. Αν λοιπόν έχει δικό του ένα μικρό σπίτι θα δίνει €300 το χρόνο σε χαράτσι και άλλα €300 το χρόνο σε δημοτικά τέλη, ενώ το αυτοκινητάκι που πάει στους πελάτες του έχει άλλα €240 τέλος κυκλοφορίας.
Αν χρειάζεται €30 βενζίνη τη βδομάδα για να πηγαίνει στους πελάτες του 50 βδομάδες το χρόνο, από τα €1.500 ετησίως, τα 2/3 πάνε σε φόρους, ή τα €1.000.
Αν έχει και ένα φτηνό πρόγραμμα κινητού με €30 το μήνα ή €360 το χρόνο, άλλα €200 πάνε σε φόρους, όπου μάλιστα πρωτοτυπώντας πληρώνει και ΦΠΑ στο ειδικό τέλος κινητής τηλεφωνίας, ή φόρο επί του φόρου!
Ως τώρα έχουν μαζευτεί €2.040 σε έμμεσους φόρους έχοντας πληρώσει και άλλα €500 ευρώ για τη βενζίνη του που να μην ήταν φόροι, και €160 για τις πραγματικές υπηρεσίες του κινητού του. Από τα €24.000 δηλαδή έχουν πάει σε φόρους τα €15.940 και τα €660 για αγορά πραγματικών υπηρεσιών προϊόντων, απομένοντάς του €7.400 επί των οποίων φυσικά θα πληρώσει ΦΠΑ, ίσως μεσοσταθμικά 15% λόγω τροφίμων, δηλαδή άλλα €1.110.
Γκραν σούμα φόρων, σε χρήματα που κέρδισε με τον ιδρώτα του που όμως θα πρέπει να πληρώσει ο ήρωάς μας είναι €17.050, ή το αστρονομικό ποσοστό του 71%! Ακόμα και αν έχει παιδιά να θρέψει, ή μάλλον τότε θα πρέπει να δώσει παραπάνω.
Επαναλαμβάνω, το 71% όσων θα κερδίσει με ρίσκο και μαγκιά σε μια υφεσιακή οικονομία που έχει το 85% των επιχειρήσεων στο κόκκινο, θα πάει στο κράτος για αναδιανομή σε μισθοδοσίες και συντάξεις και άλλα έξοδα “μη ελαστικά”.
Είναι μικρό το κράτος ρε παιδιά! Στο μέσο όρο της ΕΕ και κάτω από τη Δανία!
Αν βγάζει ο ήρωάς μας (περί ήρωα πρόκειται) λιγότερα από €15.000 θα πρέπει να γίνει κλέφτης, ενώ αν βγάζει €10.000 θα μπει φυλακή.
Μια ολόκληρη τάξη σκλάβων δημιουργείται στην Ελλάδα σήμερα, για να υπηρετούν τους κομματικούς στρατούς και τους βολεμένους.
Λάθος! Οι σκλάβοι έχουν ένα πιάτο φαΐ και ένα κρεβάτι εξασφαλισμένο. Ο ήρωάς μας φέτος θα χάσει το σπιτάκι του αν δε βγάλει €2000 το μήνα!
Νομίζω μετά από το παραπάνω οποιαδήποτε συζήτηση περί φοροδιαφυγής είναι άσκοπη.
Ακούει κανείς;
ΠΗΓΗ: capital.gr
