Ενέργεια- Κλίμα: απαιτούνται έργα 1 τρις ευρώ μέχρι το 2020

Tον τομέα ενεργειακών υποδομών στην Ε.Ε., ως τομέα με σημαντικές προοπτικές αλλά και προβλήματα, αναφέρει έκθεση της Επιτροπής Βιομηχανίας, Eρευνας και Ενέργειας του Ευρωκοινοβουλίου, «σχετικά με τις προτεραιότητες για την ενεργειακή υποδομή για το 2020 και μετέπειτα», με εισηγητή τον ευρωβουλευτή Francisco Sosa Wagner, που θα συζητηθεί σήμερα στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Εξπρές», εκτιμήσεις της ΕΕ ανεβάζουν το κόστος των έργων που απαιτούνται να γίνουν σε 1 τρις ευρώ για μία δεκαετία (έως το 2020), προκειμένου να επιτευχθούν αποτελέσματα που θα γίνονται αισθητά, όσον αφορά την ενεργειακή πολιτική και τον αγώνα κατά της αλλαγής του κλίματος και αναμένεται ότι θα έχουν σημαντικά οφέλη για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Από το συγκεκριμένο ποσό, μόνο 200 δις ευρώ απαιτούνται για τα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας. Τα μισά από αυτά θα πρέπει να προέλθουν από δημόσια χρηματοδότηση.

Οι ενεργειακές υποδομές που υπάρχουν σήμερα στην ΕΕ χαρακτηρίζονται από τον εισηγητή ως «παρωχημένες και ανεπαρκώς διασυνδεδεμένες» και ο εκσυγχρονισμός τους, πέρα από τις υψηλές επενδύσεις, προϋποθέτει και την εξάλειψη σειράς εμποδίων, όπως είναι αυτά που σχετίζονται με τη χορήγηση αδειών για την κατασκευή των σχετικών έργων.

Επίσης, ο εισηγητής αναφέρει ότι η διεκπεραίωση των αδειών στα διάφορα κράτη-μέλη, έχει αποδειχθεί μια ιδιαίτερα σημαντική δυσκολία κατά την εκτέλεση των έργων που σχετίζονται με τις ενεργειακές υποδομές.

Κάθε κράτος διαθέτει διαφορετική νομοθεσία σχετικά με τη χορήγηση τέτοιου είδους αδειών.

Η αντίθεση των τοπικών πληθυσμών σε ορισμένα έργα αποκτά μερικές φορές διαστάσεις τόσο μεγάλες, ώστε να επιτυγχάνεται η διακοπή ή ο περιορισμός στο ελάχιστο των σχετικών εργασιών.

Όταν ένα έργο χαρακτηρίζεται «ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος», θα πρέπει να ορίζεται μία και μόνη αρχή επαφής, «μονοαπευθυντική θυρίδα», στο κράτος-μέλος, σύμφωνα με τον Francisco Sosa Wagner.

Αυτή η αρχή πρέπει να χρησιμεύει ως σημείο επαφής μεταξύ των κατασκευαστών, της δημόσιας διοίκησης και των πληθυσμών που επηρεάζονται και πρέπει να εξασφαλιστεί ο συντονισμός μεταξύ αυτών των «μονοαπευθυντικών θυρίδων» και της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας της Επιτροπής.

Επίσης, θα πρέπει να εξασφαλίζεται η συμμετοχή των πολιτών ήδη από τη στιγμή της αρχικής σχεδίασης του έργου.
Παράλληλα, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να συντονίζουν αποτελεσματικά τις διαδικασίες αξιολόγησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που πάντοτε πρέπει να πραγματοποιούνται σε πρώιμο στάδιο του σχεδιασμού του έργου.

ΠΗΓΗ: www.econews.gr