Άργησε λίγο αλλά τελικά αθωώθηκε ο Σωκράτης

Όταν κάποιοι διαμαρτύρονται για τις καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης, ας έχουν υπόψη τους αυτό. 2.140 χρόνια μετά την καταδίκη του Σωκράτη, Ομοσπονδιακό δικαστήριο της Νέας Υόρκης αθώωσε τον αρχαίο σοφό σε μία δίκη ιστορική, με αρχαιοελληνικά στοιχεία και ταυτόχρονα με σύγχρονες αντιλήψεις, δοσμένες με νομικές εκφάνσεις και χιούμορ, όπως αναφέρει το ΑΠΕ. Τη μεταφορά της δίκης του Σωκράτη ανέλαβε το Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης καταφέρνοντας μάλιστα να επιτύχει τη συμμετοχή κορυφαίων δικαστών και διαπρεπών δικηγόρων της νομικής ελίτ της Νέας Υόρκης.

Το δικαστικό σώμα διχάστηκε μπροστά σε χείμαρρο επιχειρημάτων και ρητορικών λόγων από τις δυο πλευρές, αναδεικνύοντας παράλληλα το διαχρονικό σκεπτικισμό για την πολύκροτη δίκη του Σωκράτη, που προβληματίζει κάθε φορά που μεταφέρεται ο χρόνος, ο τόπος και η επικρατούσα κατάσταση της τότε εποχής. Στη δίκη εξετάστηκαν όλες οι κατηγορίες που βάρυναν το Σωκράτη το 399 π.χ για “ασέβεια κατά των Θεών” και “διαφθορά των νέων” με σκοπό να αποφανθούν οι Αθηναίοι αν είναι αθώος ή ένοχος.

Κατά τη δίκη-γράφει το ΑΠΕ- ο Σωκράτης επέδειξε θάρρος, είχε χιούμορ και σε μερικές περιπτώσεις προκαλούσε το δικαστήριο. Η κατηγορούσα αρχή υποστήριξε ότι οι ιδέες του διαφθείρουν τους νέους και αποσταθεροποιούν τους θεσμούς της Πολιτείας, ενώ οι συνήγοροι υπεράσπισης στήριξαν τα επιχειρήματά τους σε κλασσικά ντοκουμέντα και με σύγχρονες διατυπώσεις.

Οι τρεις δικαστές ήταν ο Ντένις Τζέικομπς (πρόεδρος του δεύτερου ομοσπονδιακού εφετείου ΗΠΑ), ο οποίος προήδρευσε, η Λορέτα Πρέσκα (πρόεδρος ομοσπονδιακού δικαστηρίου της νότιας περιφέρειας Νέας Υόρκης) και η Κάρολ Μπέγκλεϊ Έιμον (πρόεδρος ομοσπονδιακού δικαστηρίου της ανατολικής περιφέρειας Νέας Υόρκης). Οι δυο πρώτοι ψήφισαν υπέρ της αθώωσης του Σωκράτη και η τρίτη τον καταδίκασε.

Δημόσιοι κατήγοροι, εκπροσωπώντας την Πόλη των Αθηνών, ήταν ο δικηγόρος, οικονομολόγος και πρόεδρος του Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάση, Αντώνης Παπαδημητρίου και ο έφεδρος συνταγματάρχης και νυν αναπληρωτής εισαγγελέας στη Νέα Υόρκη, Μάθιου Μπογδάνος. Συνήγορος υπεράσπισης ήταν ο Έντι Χέις και την Απολογία του Σωκράτη έκανε ο Μπενζαμίν Μπράφμαν. Και οι δυο είναι διακεκριμένοι ποινικολόγοι.

Πριν το άκουσμα της ετυμηγορίας του δικαστηρίου, ο γνωστός συγγραφέας και καθηγητής του πανεπιστημίου Πρίνστον Αλέξανδρος Νεχαμάς έδωσε μια εικόνα της ακαδημαϊκής πλευράς για τη δίκη του Σωκράτη. Με την απόφαση του δικαστηρίου συμφώνησαν 185 θεατές-ένορκοι, διαφώνησαν 29 και πολλοί άλλοι δεν συμμετείχαν στην ψηφοφορία.

Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάση, Αντώνης Παπαδημητρίου, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι “όσα χρόνια και να περάσουν, είναι πολύ δύσκολο να καταδικαστεί ο Σωκράτης, ο οποίος αναγνωρίζεται απ’ όλους για την τεράστια συμβολή του στη φιλοσοφική σκέψη”, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι “δεν πρέπει όμως να λησμονούμε ότι η δίκη του Σωκράτη ήταν απολύτως νόμιμη και ότι ο ίδιος ο Σωκράτης ήταν αυτός που προκάλεσε το θάνατό του. Όπως υποστήριξα στη δίκη, για λόγους δικανικούς, έπρεπε να καταδικαστεί. Αυτό όμως ήταν στην Αθήνα της εποχής εκείνης. Δηλαδή, πιστεύω ότι η Αθήνα έδωσε στο Σωκράτη μια δίκαιη δίκη και του επέτρεψε να αμυνθεί και να υπερασπιστεί τον εαυτό του”.

Ο ακαδημαϊκός Αλέξανδρος Νεχαμάς ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι “ο Σωκράτης παραμένει ένα μυστήριο. Η σημερινή δίκη είναι μια ακόμη προσπάθεια να συλλάβουμε αυτό το μυστήριο και ουσιαστικά αυτό που μας έδωσε ήταν μια πρόσθεση στο μυστήριο. Οι δικαστές διαφώνησαν, όπως και πολλοί θεατές που συμφώνησαν ή διαφώνησαν μαζί τους. Οπότε προσθέσαμε ένα αίνιγμα σ’ αυτό το μυστήριο. Με τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου διαπιστώνουμε ότι η δίκη του Σωκράτη ενδιαφέρει πάντα το ευρύ κοινό, γιατί είναι πάντα επίκαιρη. Δεν ήταν αναπαράσταση. Ήταν μια πρόσθεση στον τεράστιο αριθμό απόψεων που έχουν ήδη εκφραστεί και αναμένεται να συνεχιστούν”.

Δηλώσεις για τον Σωκράτη έκανε και ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, ο οποίος είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ,σε ερώτηση αν συμφωνεί με την απόφαση του δικαστηρίου, ότι “από την ώρα που ο Άγιος Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς θεωρεί το Σωκράτη ως εκπρόσωπο της παρουσίας του συνταγματικού λόγου του Χριστού προ Χριστού, δεν μπορώ να τον καταδικάσω”

από lifo.gr