Ο Σίγκµουντ Φρόιντ ήταν ο πρώτος, µετά τον Σοφοκλή ασφαλώς, που διέγνωσε ότι κάτι αλλιώτικο, πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό, υποβόσκει ανάµεσα στις σχέσεις πατέρα – κόρης και µητέρας – γιου. Εφηύρε τον όρο οιδιπόδειο σύµπλεγµα και υποστήριξε πως ο λόγος που η µοίρα του τραγικού ήρωα µάς συγκινεί είναι επειδή θα µπορούσε να είναι και δική µας µοίρα. Οπως όλοι οι κανόνες όµως – αν όντως πρόκειται περί κανόνα – επιβεβαιώνονται από τις εξαιρέσεις τους: πολλοί πατεράδες βλέπουν τους γιους τους ως συνέχεια του εαυτού του και ουκ ολίγες µανάδες δεν χωρίζουν ποτέ από τις κόρες τους.
Προβληµατισµοί ανεξάντλητοι, που ίσως ωχριούν µπροστά σε µια τόσο τρυφερή στιγµή: ο πατέρας, ο γιος και το τρυφερό παιχνίδι, όπως ο ουρανός, ο ωκεανός και το ηλιοβασίλεµα… (σε µια παραλία της Λωρίδας της Γάζας).
από tanea.gr
δεν ξέρω αν η φωτογραφία αυτή είναι από την Γάζα, ή ακόμα και αν δείχνει έναν πατέρα και έναν γιο, αλλά ελπίζω ο συνδυασμός της με το κείμενο, αλλά και με την γνώση της κατάστασης στην Γάζα να σας προκάλεσε τα ίδια συναισθήματα που προκάλεσε και σε εμένα.
