Η Χαλκιδική είναι ένας όμορφος νομός με μικρούς δήμους και κοινότητες, που συνδυάζει θάλασσα και βουνό. Τα τελευταία χρόνια η (δήθεν) πρόοδος και η (κείθε) ανάπτυξη τείνουν να καταστρέψουν ολοκληρωτικά αυτό το πανέμορφο σημείο της γης. Οι παραλίες καταπατούνται από τεράστιες τουριστικές εγκαταστάσεις χρόνο με τον χρόνο, ενώ τα βουνά και τα δάση απειλούνται από επικίνδυνα μεταλλεία. Στην βορειοανατολική Χαλκιδική οι κάτοικοι των κοινοτήτων αγωνίζονται να σταματήσουν τα σχέδια των κεφαλαιοκρατών και των μεταλλευτικών εταιριών τους.
Η ιστορία με την βλαπτικότητα της μεταλλουργίας χρυσού ανά τον κόσμο είναι γνωστή. Για λίγα γραμμάρια χρυσού στον τόνο μεταλλεύματος κατασπαράζεται η γη, επικίνδυνες χημικές ουσίες έρχονται σε επαφή με τη φύση και αποστραγγίζονται οι υδάτινοι πόροι της ευρύτερης περιοχής. Οι εταιρίες πλουτίζουν προσφέροντας λίγες ανθυγιεινές δουλειές, ενώ παράλληλα χάνονται πολλές οργανικές για τις τοπικές κοινότητες θέσεις εργασίας στην γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία και την υλοτομία.
Η τελευταία ιδιοκτήτρια εταιρία των μεταλλείων χρυσού στην Χαλκιδική ανέστειλε επ’ αόριστο την λειτουργία και αργότερα αποχώρισε, μετά τους αποφασιστικούς αγώνες των κατοίκων των τοπικών κοινοτήτων και συντρόφων. Όμως μία καινούργια εταιρία δηλώνει ότι έχει εξασφαλίσει τις σχετικές άδειες από το κράτος και είναι έτοιμη να επαναλειτουργήσει τα μεταλλεία. Τώρα κάτοικοι της περιοχής, μαζί με αλληλέγγυους συντρόφους από παντού, αντιδρούν ξανά και προετοιμάζουν τις κινητοποιήσεις τους.
