Ο Ματ εργαζόταν ως λογιστής σε μια εταιρεία στον Καναδά για δύο χρόνια όταν άρχισε να παρατηρεί μια αλλαγή στη στάση του απέναντι στη δουλειά του. «Υπήρχαν πρωινά που δεν ξεκινούσα τη μέρα μου μέχρι τις 11:30», θυμάται ο Ματ. «Εγώ έλεγα: «Ποιο είναι το νόημα;» Το κίνητρό μου ήταν στο χαμηλότερο σημείο όλων των εποχών».
Εκείνη την εποχή, ο Matt, 24 ετών, δούλευε με έναν πελάτη γνωστό για την κακή επικοινωνία του. «Δουλεύεις για μιάμιση ώρα, απλώς για να ξέρεις ότι θα αλλάξουν έναν αριθμό αργότερα και πρέπει να το κάνεις όλο ξανά», θυμάται. Η δουλειά του περιείχε πολλές «επαναλαμβανόμενες και ανούσιες εργασίες» και σε περιόδους αιχμής, δούλευε συχνά μέχρι τα μεσάνυχτα, μερικές φορές ακόμη και μέχρι τις 03:00. «Όταν αποχωρείς [τα μεσάνυχτα], αισθάνεσαι ακόμα κάπως άσχημα, γιατί ξέρεις ότι υπάρχουν άνθρωποι στην ομάδα σας που εξακολουθούν να εργάζονται», λέει.
Ενώ ο Ματ ήξερε ότι ήταν δυσαρεστημένος με τη δουλειά του, μόνο όταν μίλησε με έναν φίλο που εργαζόταν στον τομέα της ψυχικής υγείας αναγνώρισε ότι αντιμετώπιζε σημάδια εξουθένωσης.
Όλο και περισσότεροι νέοι εργαζόμενοι αναφέρουν αισθήματα εξουθένωσης. Μια έρευνα του 2021 από τον ιστότοπο εργασίας Indeed έδειξε ότι οι εργαζόμενοι των millennials και Gen Z ανέφεραν τα υψηλότερα ποσοστά επαγγελματικής εξουθένωσης, με 59% και 58% αντίστοιχα. Τα ποσοστά αναφοράς μεταξύ της Gen Z αυξάνονταν ταχύτερα. το 2021, το 47% του Gen Z είπε ότι είχε καεί, σε σύγκριση με το 53% των millennials.
Επιπλέον, μια έρευνα του 2022 από την πλατφόρμα διαχείρισης εργασιών Asana με έδρα τις ΗΠΑ έδειξε ότι περισσότεροι εργαζόμενοι Gen Z ανέφεραν αισθήματα εξουθένωσης από άλλες ηλικιακές ομάδες, ενώ μια έρευνα του 2021 σε Βρετανούς εργαζομένους έδειξε ότι το 80% των ερωτηθέντων Gen Z ανέφεραν ότι αισθάνονται πιο καμένοι από την πανδημίας, σε σύγκριση με μέσο όρο 73% σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Η επαγγελματική εξουθένωση ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα στον εργασιακό κόσμο για λίγο, αλλά είναι ανησυχητικό τόσοι πολλοί νέοι άνθρωποι αναφέρουν ήδη αισθήματα εξουθένωσης, στα πρώτα στάδια της σταδιοδρομίας τους. Η κατανόηση του γιατί τόσοι πολλοί νέοι αισθάνονται καταβεβλημένοι από την εργασία – και οι μοναδικοί παράγοντες που τροφοδοτούν αυτό το ευρέως διαδεδομένο συναίσθημα – θα είναι το κλειδί για να βοηθήσουμε μια γενιά νέων εργαζομένων καθώς κάνουν τα πρώτα βήματα στην καριέρα τους.
Η Kim Hollingdale, επίκουρη καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Pepperdine της Καλιφόρνια, και αδειούχος ψυχοθεραπεύτρια που ειδικεύεται στην αποκατάσταση της επαγγελματικής εξουθένωσης, σημειώνει ότι οι πανδημικοί στρεσογόνοι παράγοντες έχουν προκαλέσει υψηλότερα ποσοστά επαγγελματικής εξουθένωσης σε όλες τις γενιές.
Ωστόσο, πιστεύει ότι η Gen Z έχει «τη χειρότερη συλλογή στρεσογόνων παραγόντων» μεταξύ των εργαζομένων αυτή τη στιγμή – από την έλλειψη δύναμης στην εργασία μέχρι την οικονομική αστάθεια. Και παρόλο που όλες οι γενιές μπορεί να ταχυδακτυλουργούν μεγάλους όγκους εργασίας, η Gen Z έχει το λιγότερο «κεφάλαιο στο χώρο εργασίας», που σημαίνει λιγότερη δύναμη να θέτει όρια και να λέει όχι σε εργασίες.
Η Brittany, 22 ετών, που εργάζεται στον κλάδο των επαγγελματικών υπηρεσιών στις ΗΠΑ, λέει ότι αισθάνεται υπό πίεση να αποδώσει, κάτι που έχει οδηγήσει στο αίσθημα υπερκόπωσης και εξάντλησης. «Θα λέω ναι σε οτιδήποτε και θα μείνω ξύπνια όσο αργά θέλουν να μείνω ξύπνια… Θέλω να φαίνομαι σκληρά εργαζόμενη», λέει. Αλλά έχει πάρει πολλά, παρόλο που η δουλειά είναι σχετικά νέα. «Απλώς με κάνει να νιώθω εξαντλημένη – είμαι συνεχώς κουρασμένη. Έχω ακόμα ενέργεια για να βλέπω φίλους και να κάνω διασκεδαστικά πράγματα τα Σαββατοκύριακα, αλλά σίγουρα όχι τόσο όσο προηγουμένως».
Η Gen Z είναι επίσης αγχωμένη για τα χρήματα, σημειώνει η Hollingdale. Μια έρευνα της Deloitte το 2021 έδειξε ότι το 41% των millennials και το 46% των ερωτηθέντων Gen Z ένιωθαν άγχος όλες ή τις περισσότερες φορές για τις οικονομικές τους συνθήκες. Φυσικά, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι αντιμετώπισαν επίσης παρόμοιες οικονομικές πιέσεις νωρίς στην καριέρα τους, αλλά η Hollingdale υποστηρίζει ότι αυτοί οι στρεσογόνοι παράγοντες είναι πιο έντονοι αυτή τη στιγμή.
«Το κόστος ζωής συνεχίζει να αυξάνεται ταχύτερα από τους μισθούς μας», λέει. Για παράδειγμα, μια ανάλυση δεδομένων απογραφής των ΗΠΑ δείχνει ότι οι μέσες τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 121% από το 1960 έως το 2017, ενώ το διάμεσο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε μόνο κατά 29%. Επί του παρόντος, ο αυξανόμενος πληθωρισμός ωθεί τις τιμές σε όλο τον κόσμο και οι αμοιβές των εργαζομένων δεν συμβαδίζουν, εντείνοντας τους αγώνες.
Για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και να πλησιάσουν πιο κοντά σε ορόσημα όπως η ιδιοκτησία κατοικίας, η Hollingdale λέει ότι οι εργαζόμενοι της Gen Z πιέζονται να πάρουν επιπλέον εργασία, αυξάνοντας ενδεχομένως τις πιθανότητες εξουθένωσης. Ο τελευταίος Δείκτης Τάσεων Εργασίας της Microsoft, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2022, έδειξε ότι το 70% των ερωτηθέντων Gen Z σκέφτονταν να κερδίσουν επιπλέον εισόδημα μέσω μίας δεύτερης εργασίας το επόμενο έτος.
Ο συνεχής χρόνος οθόνης μπορεί επίσης να επιδεινώνει το πρόβλημα. Η Gen Z είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να χαλαρώσει, με ορισμένες έρευνες να δείχνουν ότι περνούν 4,5 ώρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθημερινά (σχεδόν μια ώρα περισσότερο από ό,τι αναφέρουν οι millennials). Αυτό μπορεί στη συνέχεια να καταστήσει πιο δύσκολη την παράβλεψη των ειδοποιήσεων εργασίας που εμφανίζονται συνεχώς. “Εάν είστε πάντα στο τηλέφωνό σας, μπορώ να δω ότι είναι πολύ πιο εύκολο να απαντήσετε σε ένα μήνυμα [εργασίας] ή σε ένα email, σε σύγκριση με το αν βάζετε τα παιδιά σας για ύπνο ή για δείπνο με την οικογένειά σας.” λέει η Χόλινγκντεϊλ.
Η Brittany λέει ότι έχει πρόβλημα να αποσυνδεθεί μετά από ώρες. «Είναι δύσκολο να αποσυνδεθείς», λέει. «Ανησυχώ ότι θα λάβω άλλο μήνυμα που θα μου λέει ότι πρέπει να κάνω κάτι μέχρι αύριο το πρωί». Νιώθει επίσης πίεση να συνεχίσει να εργάζεται αν δει ότι το αφεντικό της εξακολουθεί να εργάζεται. «Δεν θέλω να φαίνομαι ότι δεν καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια στη δουλειά. Δεν θέλω να φαίνομαι ότι χαλαρώνω».
Εκτός από αυτούς τους γενικούς στρεσογόνους παράγοντες, η Gen Z αντιμετωπίζει επίσης μοναδικές προκλήσεις που συνδέονται με την πανδημία και τις αλλαγές που επέβαλε στον κόσμο της εργασίας.
Πολλοί εργαζόμενοι της Gen Z, συμπεριλαμβανομένου του Matt, ξεκίνησαν τις δουλειές τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας και γνώριζαν μόνο εξ αποστάσεως ή υβριδική εργασία – κάτι που επηρεάζει την επαγγελματική τους ζωή, σύμφωνα με τον Peter Caven, έναν προπονητή καριέρας από το Τορόντο που ειδικεύεται σε νέους επαγγελματίες. «Είναι πολύ δύσκολο να ενσωματώσεις ανθρώπους σε έναν νέο οργανισμό και για αυτό το άτομο να δημιουργήσει και να διατηρήσει αποτελεσματικές σχέσεις σε ολόκληρο τον οργανισμό όταν όλοι εργάζονται στο σπίτι», λέει ο Caven. Αυτή η απομόνωση μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση και εξάντληση.
Ο Ματ νιώθει ότι έχασε την ευκαιρία να βιώσει ομαδική συντροφικότητα και φιλίες στο γραφείο. «Πολλοί άνθρωποι έχουν πει ότι αυτά τα δύο πρώτα χρόνια, όταν είστε με ανθρώπους στο γραφείο μέχρι τα μεσάνυχτα, όλοι θα βγαίνατε για πίτσα αργά το βράδυ», λέει. «Μας λείπει αυτό τώρα γιατί δουλεύουμε από το σπίτι».
Ενώ υπάρχουν εργαζόμενοι σε όλες τις γενιές που εργάζονται από το σπίτι, οι millennials, οι Gen X και Boomers έχουν σχεδόν όλοι βιώσει πρόσωπο με πρόσωπο πριν από την πανδημία χρόνο με συναδέλφους. Και ακόμη κι αν έχουν ξεκινήσει μια νέα δουλειά εν μέσω της πανδημίας, οι επαγγελματίες στα μέσα της καριέρας είναι πιο εξοικειωμένοι με την πλοήγηση σε έναν νέο χώρο εργασίας, εξηγεί ο Caven, καθιστώντας ευκολότερη την εξ αποστάσεως ενσωμάτωση σε μια νέα εταιρεία.
Αυτή η εμπειρία μπορεί επίσης να βοηθήσει τους ηλικιωμένους επαγγελματίες να χαράξουν πιο δύσκολα όρια μεταξύ εργασίας και οικιακής ζωής. Η μελέτη AI@Work 2020 της Oracle έδειξε ότι το 66% των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης Gen Z που ήταν στο εργατικό δυναμικό πριν από την πανδημία ανέφεραν ότι εργάζονταν περισσότερες ώρες την εβδομάδα από ό,τι πριν από τον Covid-19, σε σύγκριση με το 59% των millennials και το 48% της Gen X .
Δεν μπορούν να κάνουν πολλά οι εργαζόμενοι της Gen Z για ορισμένους από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην εξουθένωσή τους, όπως η οικονομική αστάθεια ή μια κουλτούρα με επίκεντρο την οθόνη.
Αλλά ένα πράγμα που έχουν με το μέρος τους οι νεότεροι εργαζόμενοι είναι η καλύτερη επίγνωση της επαγγελματικής εξουθένωσης και η προθυμία να μιλήσουν γι’ αυτό. Η έκθεση του Asana έδειξε ότι, σε σύγκριση με τις παλαιότερες γενιές, η Gen Z αισθάνεται πιο άνετα να συζητά τα συναισθήματα της επαγγελματικής εξουθένωσης με τους διευθυντές του.
Πηγή: BBC, parallaximag.gr