“Ως Συνδικάτο μέσα από τα συλλογικά μας όργανα, πήραμε την απόφαση να πραγματοποιήσουμε 24ωρη απεργία στις 26 Νοέμβρη.
Όπως και αλλού στον κλάδο μας χιλιάδες εργαζόμενοι οδηγήθηκαν εκτός δουλειάς μέσα από απολύσεις, εξαναγκασμούς σε παραιτήσεις, αναστολές συμβάσεων εργασίας κλπ. Σε αρκετούς επιβλήθηκε το πρόγραμμα ΣΥΝ-εργασία. Σε όσους χώρους δουλειάς παρέμειναν ανοιχτοί η εντατικοποίηση «έπιασε κόκκινο», ιδιαίτερα σε ειδικότητες όπως αυτή των διανομέων (delivery) με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των εργαζόμενων.
Τα παραπάνω εφαρμόστηκαν από αυτούς που όλα τα προηγούμενα χρόνια «έσκασαν» από τα ρεκόρ κερδών. Την ίδια περίοδο όμως οι εργαζόμενοι δεν είδαν να αυξάνονται οι μισθοί τους αναλογικά με τα κέρδη των εργοδοτών, δεν βελτιώθηκαν οι όροι δουλειάς. Το αντίθετο οι μισθοί μειώθηκαν, οι όροι δουλειάς χειροτέρευσαν, μια σειρά από κατακτήσεις τους (ωράριο κλπ) χτυπήθηκαν.
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι πάντα λειτουργούσαν με βάση το δικό τους συμφέρον. Μπροστά σε αυτό τα δικαιώματα μας, οι κατακτήσεις που με αίμα κερδήθηκαν, ακόμα και οι ζωές μας είναι αναλώσιμα. Αυτό επιβεβαιώθηκε και το περασμένο καλοκαίρι όπου ο κλάδος «άνοιξε» με τα πρωτόκολλα να πηγαίνουν περίπατο για την προσέλκυση τουριστών και με τις συνέπειες πλέον να τις βιώνουμε όλοι μας.
Παράλληλα ακόμη και τούτες τις δύσκολες ώρες οι ξενοδόχοι εκβιάζουν για να υπογράψουν ΚΣΣΕ. Απαιτούν νέες μειώσεις, επιβολή κατώτερου μισθού για τους νεοπροσλαμβανόμενους και πολλά ακόμη.
Με βάση τα παραπάνω λοιπόν ο εποχικά απασχολούμενος που έκανε ελάχιστα, ίσως και καθόλου μεροκάματα φέτος, ο ντελιβεράς που παίζει καθημερινά κορώνα γράμματα τη ζωή του, ο εργαζόμενος στα εργαστήρια ζαχαροπλαστικής και ο μάγειρας, ο barista που πληρώνεται το μήνα με όσα κοστίζουν οι καφέδες που κάνει σε μια βάρδια, ο ξενοδοχοϋπάλληλος, οφείλουν να δουν τα πράγματα από τη δικιά τους σκοπιά.
Όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου καλούνται να πληρώσουν για άλλη μια φορά, μια κρίση για την οποία δεν φταίνε οι ίδιοι και που εδώ και καιρό φαινόταν ότι έρχεται ενώ ο ιός την επίσπευσε, ίσως και την ενέτεινε. Άλλωστε σε αυτό το σύστημα κάθε περίοδος οικονομικής ανάκαμψης δεν είναι τίποτα παραπάνω από τη «στόφα» που ετοιμάζει τη νέα ακόμα πιο βαθιά κρίση.
Και βέβαια η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη. Κερνάει απλόχερα τους ίδιους καλοταϊσμένους όσα μάζεψε από το σύνολο του λαού ενώ τα ψίχουλα που μοιράζει στους εργαζόμενους τα βαφτίζει κοινωνική πολιτική. Φέρνει νέα νομοσχέδια εν μέσω καραντίνας χτυπώντας δικαιώματα που κερδήθηκαν με αίμα όπως είναι αυτό της 8ωρης δουλειάς και του δικαιώματος στην απεργία.
Το lockdown στο οποίο αναφέρεται σήμερα αποκρύπτει το συνολικότερο lockdown το οποίο μεθοδεύει χρόνια τώρα, τόσο η ίδια όσο και οι προκάτοχοι της. Lockdown που αφορά τα εργασιακά δικαιώματα, το διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας, την ασφάλιση, την παιδεία. Η ταξική εκμετάλλευση δεν έχει όρια όπως δεν έχει πάτο και ο αυταρχικός κατήφορος τους. Τα γεγονότα στις 17 Νοέμβρη που μόνο θυμό και πίστη στον αγώνα μας προκαλούν, φανερώνουν ότι το lockdown τους δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει και την καταστολή σε βάρος όσων δε σκύβουν το κεφάλι.
Απέναντι σε αυτά, στο χέρι μας είναι και επιλέγουμε να επιβάλλουμε το δικό μας lockdown στην πολιτική τους, στα δεσμά τους. Στους ανθρώπους τους στο κίνημα που με αυτά που κάνουν (και βέβαια με αυτά που δεν κάνουν) βοηθάνε στο να σφίξει η θηλειά στους λαιμούς μας.
Το στοίχημα είναι τόσο το να βγούμε όρθιοι εμείς και οι οικογένειες μας από αυτήν την κρίση όσο και να διεκδικήσουμε αυτά που πραγματικά μας αξίζουν. Αυτό μπορεί και πρέπει να εκφραστεί στις 26 Νοέμβρη με μαζική συμμετοχή στην απεργία απαιτώντας να μην τολμήσουν να επιδιώξουν την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου-εκτρώματος. Ούτε που να περνάει από το μυαλό τους ότι θα βάλουν χέρι στο 8ωρο η στη δράση του εργατικού κινήματος. Να μην μείνει κανένας εργαζόμενος απροστάτευτος, να παρθούν τώρα τα μέτρα για τα οποία εδώ και καιρό οι ειδικοί και το οργανωμένο κίνημα φωνάζουν για την ενίσχυση του συστήματος υγείας, με πραγματικές και μαζικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού. Για την διασφάλιση δωρεάν πρόσβασης στα ΜΜΜ όπως για παράδειγμα ο ΟΑΣΘ ο οποίος πρέπει άμεσα να ενισχυθεί με νέα και ασφαλή λεωφορεία. Για μαζικά δωρεάν τεστ στους χώρους δουλειάς. Για την κατοχύρωση των ΚΣΣΕ στον τουρισμό επισιτισμό, με ανάκτηση των απωλειών που έχουμε επωμιστεί, για κατοχύρωση και διεύρυνση των ΒΑΕ. Για ουσιαστική προστασία και στήριξη των ανέργων και των εποχιακά απασχολούμενων.”
*Γράφει για την ThessNews o Κυριάκος Τσιαούσης, Πρόεδρος Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών Επισιτιστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕΠΕ) Θεσσαλονίκης- Πιερίας- Χαλκιδικής.