Η Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική

Ως μουσική ορίζεται η τέχνη που βασίζεται στην οργάνωση ήχων με σκοπό τη σύνθεση, εκτέλεση και ακρόαση/λήψη ενός έργου. Με τον όρο μουσική εννοείται επίσης και το σύνολο ήχων από το οποίο απαρτίζεται ένα μουσικό κομμάτι.

Η μουσική χρονολογεί και εξελίσσει την ιστορία της ως παράλληλη μ’ εκείνη της γλώσσας, και συνεπώς ως παράλληλη με την ανθρώπινη εξέλιξη. Καθώς η γλώσσα χρησιμοποιείται στην έκφραση παραστάσεων και εννοιών, στην ονομασία των πραγμάτων, έτσι, και η μουσική, αποδεικνύεται ως απαραίτητη ανάγκη της ζωής στη διερμηνεία της ανθρώπινης ύπαρξης στο σύνολο των εκφάνσεων της.

Η Ελληνική παραδοσιακή μουσική περιέχει όλα τα τραγούδια, τους σκοπούς και ρυθμούς των περιοχών της Ελλάδας, της Κύπρου, της Αυστραλίας, των Η.Π.Α. (ομογένεια) και άλλων. Εκτός από τα κοινά μουσικά ακούσματα που συναντώνται σε όλη την Ελλάδα, υπάρχουν και χαρακτηριστικά είδη παραδοσιακής μουσικής ανάλογα με την ιστορία ή τις προτιμήσεις των συγκεκριμένων περιοχών. Επίσης γίνεται διάκριση των τραγουδιών με βάση το περιεχόμενό τους, την περίσταση στην οποία παίζονται και το μέτρο τους. Στην παραδοσιακή μουσική υπάρχουν διάφορα μουσικά όργανα όπως: τα πνευστά: (φλογέρες, γκάιντα, κλαρίνο),τα έγχορδα: (λύρα, βιολί, λαούτο, μαντολίνο)τα κρουστά: (νταούλια, τουμπερλέκι, ντέφι) κ.ά.

Μία κατηγορία τραγουδιών που συμπεριλαμβάνεται στην ελληνική παραδοσιακή μουσική είναι τα δημοτικά τραγούδια. Τα δημοτικά τραγούδια παίζονται συνήθως σε γάμους αλλά και σε πανηγύρια. Χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: Ακριτικά, Κλέφτικα, Ιστορικά, Παραλλαγές και Γαμήλια.

Η διάκρισή τους γίνεται ανά περιοχή σε :κρητικά, νησιώτικα, μουσική της κεντρικής Ελλάδος, ηπειρώτικα, μουσική από την Πελοπόννησο, την Μακεδονία, ποντιακά, θρακιώτικα καθώς και μικρασιάτικα.

Οι περισσότεροι μελετητές διαιρούν την ελληνική δημοτική μουσική σε δύο ομάδες: Την στεριανή (Ήπειρος, Θεσσαλία, Μοριάς, Ρούμελη, Μακεδονία) και την θαλασσινή ή νησιώτικη (νησιά και Μικρασιατικά παράλια, Θράκη, ακτές της Πελοποννήσου και συγκεκριμένα σημείων της Στερεάς Ελλάδας, καθώς και Κύπρος).

Ένας ενιαίος ορισμός για την παραδοσιακή μουσική είναι άπιαστο όνειρο. Οι όροι παραδοσιακή μουσική, παραδοσιακό τραγούδι και παραδοσιακός χορός είναι σχετικά πρόσφατες εκφράσεις. Είναι επεκτάσεις του όρου λαογραφία ή φόλκλορ.

Ένας ευρέως διαδεδομένος ορισμός, αν και λίγο αφηρημένος ,για την παραδοσιακή μουσική είναι η φράση που λέει πως παραδοσιακή μουσική είναι αυτό που τραγουδάει ο λαός και μεταφέρεται μέσω των προφορικών παραδόσεων. Η παραδοσιακή μουσική συνήθως περιλαμβάνει τραγουδιστά λόγια και ενόργανη μουσική που συνοδεύει χορευτικές παραδόσεις. Ίσως εορτάζουν νίκη, ίσως είναι θρήνοι για χαμένες μάχες και πολέμους, και ανθρώπινες ζωές ή πολλές φορές όπως συνηθίζεται σε όλα τα είδη της μουσικής να είναι ύμνοι στην αγάπη.

Πηγή: syllogoi.com

Exit mobile version