Παγκόσμια γλώσσα ο χορός κι ο έρωτας… βήματα που συνθέτουν το προφίλ ενός άντρα χορευτή της Κρήτης που χορεύει πρώτα για τον εαυτό του κι έπειτα για να «αγγίξει» με την ερμηνεία του, τον θεατή. Το σώμα και η έκφραση του προσώπου του «κινούνται» στο χώρο, με φυσικό τρόπο και μεταφέρουν ένα ερωτικό μήνυμα λεβεντιάς και γοητείας. Στους κρητικούς χορούς συνηθίζονται οι αυτοσχεδιασμοί του πρωτοχορευτή με τους δικούς του κανόνες, ιδιαίτερα ξεχωριστούς σε ύφος και κίνηση. Το ίδιο ισχύει και για τη γυναίκα που καλεί μπροστά του ο πρωτοχορευτής για να ξεδιπλώσει την ωραία στάση και την περηφάνια της δίνοντας μια αέρινη και επιβλητική εικόνα ομορφιάς και φιλαρέσκειας. Ο κρητικός χορός βασίζεται στο ιδιότυπο ερωτικό κάλεσμα τη στιγμή που ο άντρας καλεί τη γυναίκα μπροστά στον κύκλο σαν να την προσκαλεί να τον γοητεύσει με τα βήματά της, να γεμίσει το χώρο με την παρουσία της, να συγκινήσει με την αύρα της, να την ερωτευθεί με το χορό της. Θα μπορούσε να παραλληλιστεί με τον χορό που στήνουν οι μέλισσες, τον χορό του ζευγαρώματος, ή όπως τα φύλλα που «χορεύουν» στον αέρα.
Η διαχρονική αξία της μουσικής και του χορού για τον άνθρωπο είναι αδιαμφισβήτητη. Στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν καταγραφεί αρκετές μελέτες και έρευνες γύρω από την επίδραση τους στην ανάπτυξη του ανθρώπου τόσο από εκπαιδευτική όσο και από θεραπευτική σκοπιά. Από εκπαιδευτική σκοπιά η μουσική μπορεί να αποτελέσει είτε μέσο είτε σκοπό για την επίτευξη των αναμενόμενων αποτελεσμάτων που θα συμβάλουν στην ολόπλευρη και ισόρροπη ανάπτυξη του παιδιού. Παράλληλα από θεραπευτική σκοπιά μπορεί να ενισχύσει και να στηρίξει τα άτομα στην αντιμετώπιση προβλημάτων ψυχικής και σωματικής υγείας. Στο χώρο κυρίως της ειδικής αγωγής ο ρόλος της μουσικής είναι διττός καθώς καλύπτει τόσο το εκπαιδευτικό όσο και το θεραπευτικό πλαίσιο αντιμετώπισης των διαταραχών των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Στην Ελλάδα μόλις τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει μια πρώτη προσπάθεια συστηματικής μελέτης και έρευνας της μουσικής σε σχέση με την ιατρική, την ψυχολογία, την παιδαγωγική, και την ειδική αγωγή.
Η προσπάθεια αυτή έγκειται στην ευρύτερη αγάπη για τον πολιτισμό και την παράδοση καθώς χρέος όλων μας είναι να καλλιεργήσουμε στα παιδιά μας από μικρή ηλικία την αγάπη για τη γνώση και τον πολιτισμό προβάλλοντας ταυτόχρονα και άλλες παράλληλες δράσεις όπως είναι η αγάπη για το χορό με πολλαπλό όφελος για τη νεολαία. Έτσι μεταλαμπαδεύουμε το θετικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει στους νέους μας η σημασία της ανοικτής σκέψης, του διαλόγου, της αμφισβήτησης και του ορθολογισμού σε ένα κόσμο που βάλλεται από έλλειψη κουλτούρας και στασιμότητα του πνεύματος.
Γι’ αυτό οι τωρινοί καιροί μάς αποδεικνύουν περίτρανα ότι η αφοσίωση, η επιμονή, η υπομονή και, πάνω από όλα, η ανιδιοτέλεια των αισθημάτων, η προσωπική αρετή και το φιλότιμο οδηγούν στη δικαίωση και τη συνεργασία, ενάντια σε όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά κοινωνικά εμπόδια με ενδοσκόπηση και ενδελέχεια. Αυτή άλλωστε είναι και η μυστική συνταγή είναι κρητικής παράδοσης και μουσικής. Μια πρωτοτυπία που, αν δεν αποτελεί απλώς την αιχμή του δόρατος πέρα από την παράδοση, αποτελεί σίγουρα έναν φωτεινό φάρο παιδείας.
*Άρθρο της Χριστίνας Παλακίδου- Φιλόλογος
Πηγή: syllogoi.com
