Ο αθλητισμός είναι μία διαδρομή κατά την διάρκεια της οποίας πρέπει να κρατάς τις αξίες της ζωής. Αυτόν τον κανόνα τον γνωρίζει πολύ καλά ο Γιάννης Αρζουμανίδης, ο υπερήφανος Πόντιος αθλητής που παραμένει αήττητος στην καριέρα του εντός συνόρων στο MMA από το 2012.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 22 Οκτωβρίου του 1986 και μεγάλωσε στις περιοχές της Αρετσούς και της Νέας Κρήνης του Δήμου Καλαμαριάς. Σε ηλικία επτά ετών ξεκίνησε Τάε Κβο Ντο, ενώ στα 22 του άρχισε να κάνει, παράλληλα, με το τζούντο ελευθέρα πάλη, κατακτώντας λίγους μήνες αργότερα το πρώτο του παγκόσμιο μετάλλιο.
Ενας σοβαρός τραυματισμός στον ώμο το 2012, ο οποίος του στέρησε τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, τον έστρεψε στο ΜΜΑ και ως χαρακτήρας που είναι συνυφασμένος με την επιτυχία έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο καταξιωμένους αθλητές του χώρου.
Στις 22 Φεβρουαρίου ο τίμιος γίγαντας, Γιάννης Αρζουμανίδης, θα αντιμετωπίσει τον καταξιωμένο Τούρκο, Μεχμέτ Οζέρ, στο Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» σε έναν αγώνα που οι φαν του αθλήματος περιμένουν με κομμένη την ανάσα.
Στην τελική ευθεία για την μεγάλη μάχη ο Γιάννης Αρζουμανίδης μας άνοιξε την καρδιά του:
«Το MMΑ επειδή είναι η ολοκλήρωση των πολεμικών τεχνών ήταν μία αναζήτησή μου. Είμαι λάτρης των πολεμικών τεχνών από μικρό παιδί. Ασχολήθηκα με το Τάε Κβο Ντο, μετά με το τζούντο, μετά με την πάλη, μετά λίγο με μποξ και με kick boxing και μετά κατέληξα στο MMA. Ως λάτρης των αθλημάτων, λοιπόν, η μητέρα μου με ξεκίνησε. Μετά το Τάε Κβο Ντο θέλαμε κάτι πιο δυναμικό. Δοκιμάσαμε τα ομαδικά αθλήματα, αλλά δεν μας έβγαιναν με τίποτα. Ούτε στο μπάσκετ, ούτε στο ποδόσφαιρο. Οπότε επέλεξα την πάλη όπου οι διακρίσεις ήρθαν γρήγορα.
Μέσα σε έξι μήνες αναδείχθηκα πανελληνιονίκης, ενώ μέσα σε τρεις μήνες στο τζούντο, επίσης, ήμουν πανελληνιονίκης. Εκανα παράλληλα και τα δύο και μετά γνώρισα και επιστημονικά τα αθλήματα περνώντας στα ΤΕΦΑΑ. Για καλή μου τύχη το 2008 και το 2009 κατάφερα να έρθω πρώτος στην κατηγορία των ανδρών σε Τζούντο, Πάλη, Παγκράτιο και τρίτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γκράμπλινγκ.
Η μεγάλη επιτυχία στο Πανευρωπαϊκό Ελεύθερης Πάλης το 2009 και μετά η κατάκτηση του Παγκοσμίου Μεταλλίου την ίδια χρονιά, σηματοδότησε μία πολύ μεγάλη πορεία στην Ελεύθερη Πάλη που είναι ολυμπιακό άθλημα. Μου έδωσε δύναμη να προσπαθήσω μέχρι και το 2012, όπου πήρα ακόμη ένα Παγκόσμιο Μετάλλιο.
Το 2012 είχα έναν δύσκολο τραυματισμό στην ωμική ζώνη που με πήγε πάρα πολύ πίσω, οπότε τότε πήρα μία απόφαση. Είχα κλείσει ουσιαστικά τον αθλητικό ολυμπιακό μου κύκλο με την Πάλη και είπα ότι είναι η στιγμή να κάνω την μετάβασή μου στο MMA.
Από τότε, επί σειρά ετών, είμαι αήττητος στις εγχώριες διοργανώσεις και, μάλιστα, είμαι από τους λίγους που έχουν το κουράγιο και παίζουν στο εξωτερικό σε δυνατές διοργανώσεις, σε χώρες όπως η Ρωσία. Πότε νικάμε, βέβαια, και πότε χάνουμε, γιατί και η ήττα είναι μέσα στο πρόγραμμα.».
Ο ήχος της ποντιακής λύρας και οι ρυθμοί της σέρρας, αυτούς που χόρευαν με ιαχές οι πολεμιστές του Πόντου πριν από τις μάχες, συνοδεύουν τον Γιάννη Αρζουμανίδη στους αγώνες του.
Πηγή: metrosport.gr, open.gr