Ενα πρόβατο με δεμένα μάτια απεικονίζεται στη φετινή αφίσα του επετειακού 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα (15-24/3).
Και μας άρεσε, διότι το εν λόγω φεστιβάλ σίγουρα δεν απευθύνεται σε θεατές-πρόβατα που καταπίνουν «αμάσητο» ό,τι τους πλασάρουν. Αυτό ήταν και το σκεπτικό της διοργάνωσης: «Ο θεατής βομβαρδίζεται καθημερινά από απόψεις και ιδέες που συχνά επιχειρούν να του κλείσουν τα μάτια, να τον χειραγωγήσουν. Να τον μετατρέψουν σε “πρόβατο” που ακολουθεί πιστά τη μάζα. Είναι στο χέρι του να απεγκλωβιστεί από αυτή την παγίδα. Μια καλή αρχή είναι η σκέψη. Και το ντοκιμαντέρ τροφοδοτεί με τον καλύτερο τρόπο τη σκέψη…».
Το φεστιβάλ θα ανοίξει μια αισιόδοξη ταινία γεμάτη ρυθμό: το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Πρώτη θέση» της Μπες Κάργκμαν μας ξεναγεί στον εντυπωσιακό κόσμο του επαγγελματικού μπαλέτου μέσα από την παρασκηνιακή ματιά στην καθημερινότητα έξι νέων χορευτών που προέρχονται από πολύ διαφορετικές κουλτούρες. Οι έξι νέοι προετοιμάζονται για έναν από τους πιο σημαντικούς διαγωνισμούς μπαλέτου στον κόσμο, κόντρα στους τραυματισμούς, τις αποτυχίες, τις προκαταλήψεις και την ανέχεια. Μέσα από τα πορτρέτα τους, η σκηνοθέτιδα καταρρίπτει δεξιοτεχνικά τα στερεότυπα του μπαλέτου.
Το ντοκιμαντέρ παραμένει ο φτωχός συγγενής του κινηματογράφου. Ακόμα και σήμερα, στην εποχή του Μάικλ Μουρ και ταινιών όπως ο «Αθέατος πόλεμος» για τους βιασμούς στο στρατό των ΗΠΑ (που επίσης θα προβληθεί στο φεστιβάλ), κάποιοι θεωρούν πως τα ντοκιμαντέρ εξαντλούνται στην… άγρια φύση. Ευτυχώς, κάποια βρίσκουν το δρόμο τους στις αίθουσες. Μόνο μεθαύριο βγαίνουν δύο: ένα για την Κατερίνα Γώγου (του Αντώνη Μποσκοΐτη) κι ένα για την Πειραματική Σκηνή της Κρατικής Σχολής Χορού (του Γεράσιμου Ρήγα).
Και τα ντοκιμαντέρ γυρίζονται πια με «αντάρτικη» λογική. Χαλάλι. Σε μια εποχή που ακόμη και τα αυτονόητα αμφισβητούνται, ας υπάρχει κι ένα αντίδοτο στην ισοπεδωτική λογική των ειδήσεων…