«Πρώτα θα σωθεί ο τόπος και μετά θα γίνει ο γάμος μας» δήλωσε πρόσφατα ο μέγας καλλιτέχνης, και εγώ επιτέλους βρήκα τον λόγο που ποτέ δεν μπόρεσα να τον συμπαθήσω. Ένα στυλάκι αφ’ υψηλού, μία έπαρση πάντα την διέκρινα επάνω του, και μετά από αυτή τη δήλωση, το λιγότερο που θα μπορούσα να του προσάψω επιπλέον είναι η ελαφρότητα, ή η άσχημη αντίληψη του χιουμορ.
Από τότε δε που συνεργάστηκε με politically correct καλλιτέχνες, καβάλησε το καλάμι αλλά δεν πήγε για ψάρεμα, παρά έμμεινε εδώ, ανάμεσά μας, να φουσκώνει σαν παγώνι.
«Θα βάλουμε το κεφάλι κάτω, θα δουλέψουμε, τώρα προέχουν άλλα και όχι ό γάμος μας» δήλωσε (η κάπως έτσι)
Μετά το έθνος, αυτή την έρημη την κοπέλα σκέφτομαι. Μένει αστεφάνωτη, καταπίνοντας φτηνές δικαιολογίες από τον καλλιτέχνη…
ΑΙΣΧΟΣ…(μας που τον ακούμε!)